مقدمه:
اجرای ساختمانهای بتنی به اگاهی از یک سری مسایل فنی که به علم رشته های مختلف ساختمانی بستگی دارد،نیازمند است.
بدیهی است عدم توجه به مسائل تئوری معماری محاسباتی و تاسیساتی در اجرا و ساخت اشکالاتی را به همراه خواهد داشت ک به زودی به تعمیر ساختمان منتهی خواهد شد که باید در اسرع وقت ساختمان را به وسیله تعمیر محافظت کنیم،و ضمن اجرای اصولی تعمیر،عمر مفید یاختمان را تداوم بخشیم.چرا که در بعضی مواقع اشتباه در تعمیر ساختمان خسارات مالی و جانی جبران ناپذیری در بر خواهد داشت.
در این گزارش سعی شده است اطلاعاتی در باره ساختمانهای بتنی و روش اجرای آنها که در عکسهایی گنجانده شده است ،داده شود.
نکات فنی و اجرایی در سازه های بتن آرمه:
انواع نقشه های ساختمانی:
نقشه های اولیه معماری که بنا را به شکل سه بعدی (پرسپکتیو) نشان می دهد ، برای تفهیم به مجریان بسیار سودمند است .معمولاَ نقشه های فنی و اجرایی در سه فاز تهیه می شوند:
الف) نقشه های معماری :
این نقشه ها به منظور مشخص کردن ابعاد بنا جزئیات ظاهری و بنا سازیهای داخلی و خارجی برای تفهیم مسائل به سازندگان ومجری ساختمان تهییه می شود .آنها می توانند پس از اجرای یک سلسله مسائل فنی ،بنای مورد نظر را در چهار چوب طرح معماری بسازند.
ب) نقشه های اجرایی :
این نقشه ها با جزییات گوناگون مانند پلانهای موقعیت ، پی سازی تیر ریزی ،شیب بندی ، برش ،نما ،و... با مشخصات هر چه دقیق تر جهت اجرای دقیق و اصولی تهیه می شود که سازندگان با استفاده از نقشه های جزئییات که از نقشه های ذکر شده تهیه می شود،کار دقیق . اصولی اجرا می کنند.
همچنین با توجه به دفترچه مشخصات ریز مقادیر اسکلت ساختمان به شکل سفت کاری و نازک کاری ساخته می شود.
در بناهای بزرگ ،وجود مهندسان معمار ،محاسب و همکاری نزدیک آنها با همدیگر باعث می شود که طراحی به وجود آید .بدون این همکاری مسئله ساختن بنای عظیم غیر ممکن است.
ج)نقشه های تاسیسات:
این نقشه ها نیز جدا از نقشه های معماری و استراکچر ،شامل کلیات و جزئیات آبرسانی ،فاضلاب تهویه ،دستگاهای گرم کننده و سرد کننده و به ویژه روشنایی برق است .
این نقشه ها به هنگام تعمیرات بسیار مفید است .بخصوص در هنگام زلزله ،سیل و حریق که قسمتی از بنا از بین می رود ،با استفاده از این نقشه های موجود در شناسنامه می توان ضایعات پدید آمده در ساختمان را نوسازی کرد .
روشهای انبار کردن سیمان :
در کارگاه ساختمانی محلهای مشخصی را برای دپو سیمان ،ماسه ، شن وغیره تعیین می کنند .برای دپو سیمان ابتدا یک سری بلوک در سطحی مربع شکل روی زمین می چیینند تا کیسه ای سیمان روی بلوکها قرار گرفته و با زمین در ارتباط نباشد ،بعد از قرار دادن کیسه های سیمان روی بلوکها
،یک پلاستیک بزرگ روی کیسه ها می کشند تا در صورت بارندگی با وجود رطوبت هوا کیسه
های سیمان خراب نشود ،این محلها جهت دپو مصالح طوری تعیین می شود که به دستگاه میکسر دسترسی آسان داشته باشد و براحتی و در کوتاهترین زمان ممگکن به دستگاه میکسر رسانده شود و بتن مورد نیاز تهیه شود.
روش انبار کردن میله گردها:
میله گردها باید در محلی از کارگاه قرار گیرد که راحتی جهت قطع و خم به محل مورد نظر رسانده شود ،سعی می شود که میله گرد در قطرهای متفاوت به صورت جداکانه قرار بگیرند تا به راحتی در دسترس باشند.
خم کردن میله گردها :
این آرماتورها به این صورت خم می شوند که یک سری تخته روی پایه هایی قرار دارد و روی این تخته ها سه یا چهار پایه فلزی محکم ،در فاصله های مشخص سوار شده است که میله گرد بین این پایه ها قرار گرفته و در اندازه ها توسط یک سری میخ ریز که روی تخته نصب شده است ،کاملاَ مشخص است . البته برای خم کردن آرماتورهای با ضخامت بالاتر از یک سری اهرم استفاده می شود تا براحتی در محل مورد نظر خم شود.
در باره بتن:
بتن مصالحی شبیه به سنگ است که از مخلوط کردن مقدار متناسبی از سیمان، شن، ماسه، آب و افزودنی های دیگر بدست می‌آید. توده اصلی بتن، سنگ دانه‌های درشت و ریز (شن و ماسه) است و فعل و انفعال شیمیایی بین آب و سیمان که به صورت شیره‌ای اطراف سنگدانه‌ها را پوشانده است ، باعث یکپارچه شدن و چسبیدن سنگدانه‌ها به یکدیگر می شود. این سنگدانه‌ها اسکلت اصلی بتن را تشکیل داده و نیروی وارد بر بتن را تحمل می کنند، آب نیز در این مخلوط موجب ایجاد واکنش شیمیایی در سیمان می‌شود که سخت شدن مخلوط بتن را پس از طی دوره حدود بیست و هشت روز و رسیدن به مقاومت نهایی بتن به همراه دارد. شن و ماسه حدود 65 درصد مخلوط بتن و مابقی را خمیر سیمان و درصد بسیاری کمی هوا تشکیل می دهد .
در نیمه دوم قرن نوزدهم برای غلبه بر این محدودیت مقاومت کششی بتن، اقدام به استفاده از میلگردهای فولادی که دارای مقاومت کششی بالایی هستند در قسمت های تحت کشش در بتن شد؛ چسبندگی عالی فولاد به بتن در این ترکیب یکی دیگر از مهم ترین عوامل استفاده از فولاد در بتن است. ترکیب بدست آمده "بتن مسلح" خوانده می‌شود که اغلب مزایای خوب دو ماده مختلف را به تنهایی داراست و همین مشخصه مطلوب، استفاده بتن مسلح را در انواع مختلف سازه ها نظیر، ساختمان‌ها، پل ها، سدها و... امکان پذیر می‌کند. اما در سازه هایی نظیر پل‌های قوسی، پوشش گنبدی، پوشش‌های پلیسه‌ای و مخازن استوانه‌ای به علت دخیل بودن عامل خمش در سازه از نوع دیگری از بتن با نام "بتن پیش تنیده" استفاده می‌شود. در این روش فولاد که بصورت مفتول یا کابل است تا نزدیکی حد جاری شدن کشیده می شود، پس از بتن‌ریزی و گرفتن بتن و در نتیجه ایجاد چسبندگی لازم بین فولاد و بتن، عامل کشش در فولاد حذف شده و کلیه نیروی کششی فولاد به صورت فشاری در بتن وارد می شود که قابلیت باربری سازه را در برابر نیرو های ناشی از خمش زیاد می کند .