مقدمه
دیافراگم بادکنی سیستمی مبتنی بر فن آوری ترکیبی پیوند هوا و فولاد می باشد. این سیستم دال دو طرفه مجوفی است که در آن استفاده از توپ های پلاستیکی باعث حذف بتن غیر باربر می گردد. با انطباق شکل هندسی این توپ ها و پهنای موثر توری مشبک ، مدول بتنی بهینه ای به دست می آید که باعث ایجاد کارائی ماکزیمم و همزمان آن در نواحی لنگر حداکثر ، می گردد.
این سیستم سازه ای اولین بار توسط آقای برونینگ یکی از مهندسان عمران دانمارکی معرفی شده و در مجامع علمی و فنی مورد بحث و آزمایشات متعدد قرار گرفت. گزارشات آزمایش ها در دانشگاه آیندهون هلند، موید آن بوده است که سقف بادکنی هم از لحاظ تئوری و هم عملی با دال توپر قابل مقایسه می باشد. رفتارها هم در کوتاه مدت و هم بلند مدت مشابه می باشند.
آزمایشات مورد نظر برای دالهای با ضخامت 230تا 455
میلیمترصورت پذیرفته اند. نتایج آزمایشات دانشگاه دارمشتات در آلمان به طور عملی با آنالیز تئوریک مقایسه شده اند. و مشاهده شده که بین تئوری و عمل هماهنگی وجود دارد.