چکیده : شهرها به عنوان کانون تجمع انسانی، مدام منابع بیشتری را طلب می کنند و گسترش پیوسته آنها از مراکز شهری به سمت حومه و مناطق برون حومه ای، مردم را از مواهب و عرصه های طبیعی دورتر می سازند. رشد شهری مسلط قرن بیستم، به شکل گسترش افقی، پیامدهای نامطلوب اقتصادی، اجتماعی و بویژه زیست محیطی را به همراه داشت که منجر به مطرح شدن نظریه توسعه پایدار و توجه به محیط زیست گردید.بدیهی است شناخت پیامدهای زیست محیطی ناشی از توسعه شهر میتواند در بهبود کیفیت محیط شهری و برنامه ریزی آینده مؤثر باشد؛ لذا دراین ...
ادامه مطلب ...