درنظام ریاستی نه تنها ریاست کشور و ریاست هیئت دولت برعهده شخص واحدی می باشد، بلکه این یکپارچگی درساختار قوه مجریه ودر میان رئیس جمهور وهمکاران وی نیز مشهود است.
معاون رئیس جمهور اختیاراتی مستقل ازوی ندارد و وزیران نیز یک هیئت دولت، یعنی یک ارگان جمعی با مسئولیت مشترک، تشکیل نمی دهند وفقط وظایف و مسئولیت های خاصی را که رئیس جمهور به آنان محول کرده است، انجام می دهند.
برای فراهم کردن چنین موقعیتی برای رئیس جمهور مکانیسم هایی از جمله مدت زمان تصدی منظورمی گردد که به نوبه خود از وجوه مشخصه نظام ریاستی محسوب می شوند.
به این ترتیب احزاب مغلوب و در اقلیت قرار گرفته زمانی طولانی (بالای پنج سال) را در انزوای سیاسی نخواهند گذراند و بدین ترتیب زمینه برای تحول در نظام سیاسی و جلوگیری از کلونیزه شدن حزبی فراهم می شود؛ چراکه همان گونه که تجربه نشان داده است، حزب اقلیت معمولا در دو دوره متوالی، هم منصب ریاست جمهوری و هم اکثریت پارلمان را از دست نمی دهد.
فهرست مطالب
مبانی حقوق اساسی مرتبط با زمان تصدی مناصب سیاسی
الف) قوه مجریه یک رکنی
ب) انتخاب رئیس جمهور با انتخابات عمومی
ج) وسعت اختیارات رئیس جمهور
جمهوری ایتالیا
جمهوری فرانسه
جمهوری فدراسیون روسیه
جمهوری سوریه
جمهوری مصر
جمهوری اسلامی ایران
منابع