اعتیاد به ترکیبات شیمیایی رایجترین نوع موجود است و مواردی که به طور معمول به کار می روند شامل داروهای مسکن و خواب آور ، محرک های مغزی ، مواد استنشاقی ، الکل ، مواد افیونی و یا حشیش هستند .
داروهای مسکن و خواب آور شامل گروه داروهای بنزودیازپین هستند و این ترکیبات باعث اختلال عملکرد شغلی و اجتماعی خواب آلودگی و اختلال درک است . از علایم آن پوست سرد و نمناک و عوارض آن ناراحتی کبدی و گوارشی در نهایت در اثر مصرف زیاد مرگ را به دنبال دارد .
گروه دیگری از مواد اعتیادآور که ممکن است کمتر جلب توجه کند مواد استنشاقی است مانند چسب موکت ، تینر ، بنزین ، گاز فندک اتر و مایع خشک شویی است . پس از مصرف این مواد فرد دچار نشیگی ، سردرد ، تهوع ، پرخاشگری ، اختلال تکلم ، افزایش ضربان های قلب است .
این گونه مواد باعث از بین رفتن سلول های مغزی ، کاهش بهره هوشی و آسیب های جدی به کبد و کلیه و عضلات و ریه می شود . اما از آنجایی که این مواد مستقیم اثر بر مغز دارد احتمال کم خونی و سکته بسیار زیاد است .