فتنه شناسی از دیدگاه نهج البلاغه موضوع مورد بحث، بررسی معانی و مصادیق فتنه در قرآن و نهج البلاغه است.واژه فتنه دارای معانی و وجوه مختلفی می باشد که در اصل، به معنی آزمودن بوده برای اینکه خالص آن از چیزهای دیگر جدا گردد. فتنه دارای دو چهره است، آنجا که به خدای سبحان نسبت دارد از روی حکمت و مصلحت بوده، موجب تکامل و سعادت فرد و جامعه می شود و سیمای حقیقی افراد مشخص می گردد. آفرینش جهان و نحوة خلقت آدمی به گونه ای است که همواره با عوامل مختلفی مانند مشقت، گرسنگی، ترس، فقر و غنا و نعمتها و ... تحت آزمایشات قرار می گیرد و هیچ انسانی از اصل سنت فتنه در امان نمی باشد. خدای سبحان وقایعی همچون قربانی کردن اسماییل را فتنه نامیده و می فرماید:«ان هذا لهو البلاء المبین» و در این امتحان میزان بندگی و عبودیت ابراهیم(ع) را به نمایش می گذارد و در جای دیگر اموال و اولاد را مطرح نمود ...
ادامه مطلب ...