انقلاب مشروطه
پیشینه
از اوائل سلطنت ناصرالدین شاه قاجار نارضایتی مردم از ظلم وابستگان حکومت رو به رشد بود. تأسیس دارالفنون و آشنائی تدریجی ایرانیان با تغییرات و تحولات جهانی اندیشه تغییر و لزوم حکومت قانون و پایان حکومت استبدادی را نیرو بخشید. نوشته‌های روشنفکرانی مثل حاج زین‌العابدین مراغه‌ای و عبدالرحیم طالبوف و میرزا فتحعلی آخوندزاده و میرزا ملکم خان و میرزا آقاخان کرمانی و سید جمال‌الدین اسدآبادی و دیگران زمینه‌های مشروطه‌خواهی را فراهم آورد. سخنرانی‌های سیدجمال واعظ و ملک‌المتکلمین توده مردم مذهبی را با اندیشه آزادی و مشروطه آشنا می‌کرد. نشریاتی مانند حبل‌المتین و چهره‌نما و حکمت و کمی بعد ملانصرالدین که همه در خارج از ایران منتشر می‌شدند نیز در گسترش آزادی‌خواهی و مخالفت با استبداد نقش مهمی داشتند.
کشته شدن ناصرالدین‌شاه به دست میرزا رضای کرمانی که آشکارا انگیزه خود را قطع ریشه ظلم و نتیجه تعلیمات سیدجمال‌الدین دانسته بود، کوشش بیشتر در روند مشروطه خواهی را سبب شد.
عدالتخانه
اگر چه از مدتی قبل شورش‌ها و اعتراضاتی در شهرهای ایران علیه مظالم حکومت رخ داده بود اما شروع جنبش را معمولاً از ماجرای گران شدن قند در تهران ذکر می‌کنند. علاءالدوله حاکم تهران هفده نفر از بازرگانان و دونفر سید را به جرم گران کردن قند به چوب بست. این کار که با تائید عین‌الدوله صدراعظم مستبد انجام شد اعتراض بازاریان و روحانیان و روشنفکران را برانگیخت. اینان در مجالس و در مسجدها به سخنرانی ضد استبداد و هواداری از مشروطه و تأسیس عدالتخانه یا دیوان مظالم پرداختند. خواست برکناری عین‌الدوله و عزل مسیو نوز بلژیکی و حاکم تهران به‌میان آمد و اعتصاب در تهران فراگیر شد.
عده‌ای از مردم و روحانیان به‌صورت اعتراض به حضرت عبدالعظیم رفتند. مظفرالدین‌شاه وعده برکناری صدراعظم و تشکیل عدالتخانه را داد. هنگامی که به وعده خود عمل نکرد علما از جمله آقا سید محمد طباطبائی و آقا سیدعبدالله بهبهانی به قم رفتند و تهدید کردند که کشور را ترک می‌کنند و به عتبات عالیات خواهند رفت. عده‌ای هم در سفارت انگلیس متحصن شدند.
عین‌الدوله با گسترش ناآرامی‌ها در شهرهای دیگر استعفا کرد و میرزا نصرالله‌خان مشیرالدوله صدراعظم شد.
فرمان مشروطیت
بالاخره مظفرالدین شاه فرمان مشروطیت را امضا کرد. علما و دیگرانی که به حضرت عبدالعظیم و قم رفته بودند بازگشتند و تحص در سفارت انگلیس پایان یافت. مردم صدور فرمان مشروطیت را جشن گرفتند.
مجلس اول
مجلس اول در ۱۸ شعبان ۱۳۲۴ (۱۴ میزان ۱۲۸۵/۷ اکتبر ۱۹۰۶) در تهران گشایش یافت. نمایندگان به تدوین قانون اساسی پرداختند و در آخرین روزهای زندگی مظفرالدین‌شاه این قانون نیز به امضای او رسید.
محمدعلی‌شاه
پس از مرگ مظفرالدین‌شاه، ولیعهد او محمدعلی میرزا شاه شد و از همان ابتدا به مخالفت با مشروطه و مجلس پرداخت. او در مراسم تاجگذاری خود نمایندگان مجلس را دعوت نکرد. میرزاعلی‌اصغرخان امین‌السلطان (اتابک اعظم) را که سال‌ها صدراعظم دوره استبداد بود از اروپا به ایران فراخواند و او را صدراعظم کرد. از امضای قانون اساسی سر باز زد. پس از اعتراضات مردم به ویژه در تبریز، ناچار دستخطی صادر کرد و قول همراهی با مشروطه را داد. ولی هم شاه و هم اتابک اعظم همچنان به مخالفت با مشروطه و مشروطه خواهان مشغول بودند. اتابک اعظم را جوانی به‌نام عباس‌آقا تبریزی با تیر زد و کشت.
نشریه هفتگی صوراسرافیل در این دوران منتشر می‌شد و نقش مهمی در تشویق مردم به آزادی‌خواهی و مقابله با شاه و ملایان طرفدارش داشت.
با توجه به ناقص بودن قانون اساسی که با عجله تهیه شده بود مجلس متمم قانون اساسی را تصویب کرد که در آن مفصلا حقوق مردم و تفکیک قوا و اصول مشروطیت آمده بود. محمدعلی‌شاه به مجلس رفت و سوگند وفاداری یاد کرد. پس از چند روز او و دیگر مستبدان با همراهی شیخ فضل‌الله نوری عده‌ای را علیه مجلس در اطراف آن جمع کردند و به درگیری با نمایندگان و مدافعان مجلس پرداختند. با بمبی که یاران حیدرخان عمواوغلی به کالسکه حامل محمدعلی‌شاه انداختند به مقابله جدی با مجلس پرداخت و به باغ‌شاه رفت و بریگاد قزاق را برای مقابله با مجلس آماده کرد.
فهرست مندرجات
• ۱ پیشینه
• ۲ عدالتخانه
• ۳ فرمان مشروطیت
• ۴ مجلس اول
• ۵ محمدعلی‌شاه
• ۶ توپ‌بستن مجلس
• ۷ شکست در تهران
• ۸ قیام در تبریز
• ۹ بختیاری و گیلان
• ۱۰ فتح تهران
• ۱۱ جستارهای وابسته
• ۱۲ منابع
انقلاب مشروطه و ملی شدن صنعت نفت
انقلاب مشروطه
انقلاب مشروطه نیز همچون جنبش تنباکو دارای آثار دیرپا بی تاریخ معاصر کشور بوده است در این جا به زمینه ها و علل وقوع ، علل شکست و پیامدهای این انقلاب را به اختصار اشاره نمود.
الف ) زمینه ها و علل آغاز نهضت : به طور کلی زمینه ها و علل وقوع انقلاب مشروطه در سه بعد فکری ـ فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی قابل بررسی است .
ب ) روند حوادث : در سال های پایانی حکومت ناصر الدین شاه اوضاع ایران به تدریج رو به وخامت نهاد و با مرگ شاه اوضاع آشفته تر شد . مظفرالدین شاه که پس از کشته شدن پدر به سلطنت رسید فردی بیمار و ملایم بود و دست کم مدتی برای پذیرش افکار اصلاح طلبانه آمادگی داشت وی امین سلطان را که مورد تنفر عامه بود بر کنار و امین الدوله را به جای او منصوب کرد او برای پرداخت حقوق حرمسرای پدر بر آوردن خواست های مالی مکرر و در باریان تازه وارد که سال ها منتظر چنین فرصتی بود و سفر ( درمانی ) به چشمه های آب معدنی اروپا به پول فراوان نیاز داشت ؛ ولی صدر اعظم نتوانست وام جدیدی از انگلستان دریافت کند بدین وسیله شاه امین الدوله را بر کنار کرد و بار دیگر امین السلطان را به صدر اعظمی انتخاب کرد امین السلطان دووام بزرگ از روس ها گرفت در وام نخست ایران تعهد کرد تمامی بدهی خودرا به انگلستان بپردازد و از این پس بدون جلب رضایت روس ها از کسی وام نگیرد در برابر وام دوم امین السلطان روس هارا از امتیازات اقتصادی عمده ای بهره مند ساخت . افزون بر این روس ها بر امضای یک معاهده ی گمرگی پای می‌فشرند . بر اساس این معاهده ، بر اقلام اصلی وارداتی روس تعرفه ای ـ کمتر از 5% ارزش کالا که مرسوم زمان بود ، گمرک بسته می شد روس ها برای تضمین وام ها فردی بلژیکی به نام نوز را که به آن ها تمایل داشت به عنوان رئیس گمرک ایران تحمیل کرده بودند با تسلط بلژیکی ها بر گمرک ایران به دلیل تبعیضی که آن ها در مورد بازرگان ایرانی در مقاله تجاوز روس ها روامی داشته شکایات فراوانی از بازرگانان ایرانی می رسید این دو وام در آمد ناشی ا ز گمرک ،بیشتر در سه سفر شاه به اروپا هزینه گردید و شرایط اقتصادی بیش از پیش رو به وخامت نهاد در این موقعیت ناخشنودی از سلطه ی بیگانگان بر گمرک ، افزایش نفوذ روس ها ،بی عدالتی و فقر و ناامنی و وجود مشکل نان در کشور دولت را زیر فشار قرارداد . اولین مرحله از اعتراض ها به بهانه ی نان شروع شد . عصیان ها در هر شهر از سوی چند روحانی با نفوذ رهبری و پشتیبانی می شد به تدریج فشار مخالفان فزونی یافت و سرانجام در سال 1903 م . به استعفای امین السلطان که اکنون به بالا ترین لقب یعنی اتابک دست[1] یافته بود انجامید شاه عین الدوله را به عنوان صدر اعظم انتخاب کرد اما نارضایتی ها پایان نیافت . در این زمان شکست روسیه از ژاپن و وقوع تحولات انقلابی در روسیه به مردم جسارت و روحیه بخشید ایرانیان می دانستند که روس ها برای حفظ منافعشان از حکومت قاجار حمایت می کند ؛ ولی مشاهده ی پیروزی یک کشور کوچک آسیایی دارای قانون اساسی در یک قدرت غول پیکر اروپایی بدون قانون اساسی و وقوع تحولات انقلابی در روسیه ترس آن ها را از مقابله با روسیه فرو ریخت در گیرو دار این حوادث دو واقعه در برافروختن آتش خشم مردم مؤثر بود نخست کردار توهین آمیز نوز در پوشیدن لباس روحانی که سبب بسته شدن بازار و تجمع مردم در حضور روحانیون شد [2] و دوم این بود که علاء الدوله حاکم تهران به بهانه ی گران شدن. قند عده ای از بازرگانان را به چوب بست . به دنبال انتشار این خبر مردم بازارها را بستند و در منزل آیت الله پسر محمود طباطبایی گرد آمدند . آیت الله طباطبایی و بعضی دیگر از علما که از مدت ها پیش در اندیشه ی ایجاد تحولی به سود مردم بودند و از نفوذ استعمارگران در کشور و ستم های حکومت رنج می‌بردند قدم پیش نهادند و قرار گذاشتند که پیشاپیش گروهی از مردم به عنوان اعتراض شهر را ترک گویند و در حرم حضرت عبدالعظیم تحصن کنند و خواهان اجرای خواست‌های مردم نشوند در رأس خواسته های آن ها تأسیس عدالت خانه برای رسیدگی به شکایت های مردم بود . تحصن علما و مردم در حرم حضرت عبدالعظیم حکومت استبدادی را وادار به عقب نشینی کرد و شاه و درباریان ناچار خواسته های مردم را پذیرفتند و فرمان تأسیس عدالت خانه توسط شاه صادر شد . پس از بازگشت علما و مردم از حرم حضرت عبدالعظیم ، دولت به وعده های خود عمل نکرد و در نتیجه مردم به مبارزه ادامه دادند . در یکی از روزها ، مأمورین دولتی یکی از سخنرانان مذهبی را دستگیر کردند که با اعتراض مردم رو به رو شدند و شورش به پا کردند . در این میان با تیراندازی مأموران، طلبه ی جوانی به نام سید عبدالحمید به شهادت رسید . در نتیجه بار دیگر علما و مردم در مسجد جامع تهران گرد آمدند و به چاره اندیشی پرداختند . این بار دو تن از رهبران روحانی آیت الله سیّد محمّد طباطبایی و آیت الله سید عبدالله بهبهانی ،با مشورت دیگران تصمیم گرفتند تهران را ترک کنند . آیت الله شیخ فضل الله نوری نیز به حمایت مردم برخاست و همراه علما عازم قم شد. این مسئله اوضاع تهران را پریشان کرد و عده ای از علمای نجف نیز از مردم پشتیبانی کردند . گروهی از مردم به سفارت انگلیس پناه بردند این تحصن یک ماهه در سفارت بیگانه از نقاط مذموم و تاریک انقلاب مشروطه است . متحصنان نخست از شرع احمدی و نشست محمدی ( ص ) سخن می راندند و لی به تدریج این خواسته ها دگرگون شد و مضامین فرهنگ غربی در دادخواست ها وارد شد . [3] تحصن در سفارت انگلیس فرصت مناسبی برای هدایت نهضت توسط انگلیسی ها فراهم نمود . لفظ مشروطه در همین سفارت ورد زبان ها شد.[4] قبل از آن خواسته ها محدود به عدالت خانه بود در این زمان تعداد بسیار اندکی معنای مشروطه و تبعات آن را می دانستند به قول مجرد الاسلام از میان 10 هزار نفری که به سفارت انگلیس پناه بردند فقط 10 نفر بودند که واقعاً مشروطه خواه بودند و می دانستند چه می خواهند.[5]
در نتیجه شاه و درباریان بار دیگر عقب نشینی کردند و مظفرالدین شاه با صدور فرمان مشروطیت و عزل عین الدوله در برابر خواسته های مردم تسلیم شد که این ترتیب قیام مردم به ثمر رسید و نظام استبدادی به نظام مشروطه مبدل گشت . در چهاردهم جمادی الثانی سال 1324 ه . ق (14 مرداد 1285 ه . ش ) فرمان مشروطیت به دست مظفر الدین شاه امضا شد پس از آن انتخابات صورت گرفت و نمایندگان به تدوین قانون اساسی پرداختند متأسفانه در تدوین قانون اساسی ، از قوانین اساسی کشورهای اروپایی مانند بلژیک و فرانسه استفاده شد و اولین نفوذ فکری غرب برای انحراف انقلاب آغاز شد مدتی بعد از تدوین قانون اساسی برای تکمیل و رفع نواقص آن شورایی مأمور تدوین متمم قانون اساسی شد . این متمم که در آن پنج مجتهد بر قوانین حق نظارت داشتند به اصرار روحانیون مانند شیخ فضل الله شکل گرفت ده روز پس از امضای متمم قانون اساسی مظفر الدین شاه در گذشت و پسرش محمد علی شاه به سلطنت رسید محمد علی شاه برای رویایی با مشروطه خواهان در پی بهانه بود و دولت روسیه نیز به عنوان حامی ، در کنار او قرار داشت . حمله به کالسکه ی شاه که برخی از مورخان آن را نقشه ی دربار شمردند ، بهانه ای مناسب در اختیار شاه نهاد . او در دوم تیر ماه 1287 ه . ش به پیشنهاد لیاخوف فرمانده‌ی روسی قزاق ها فرمان حمله به مجلس را صادر کرد هر چند در ظاهر همه چیز به سود شاه تمام شد ولی سرانجام مقاومت عالمان نجف که در فتوای خود به دفاع از نهضت و سرزنش محمد علی شاه پرداختند . [6] تلاش ستارخان و باقرخان ، به فتح تهران ، برکناری محمد علی شاه و به قدرت رسیدن فرزند دوازده سالش احمد انجامید پس از آن ، افول مشروطه آغاز شد . حضور روس ها در شمال و انگلیسی ها در جنوب کشور و مداخلات بی اندازه ی آن ها که موجب ضعف قدرت مرکزی می شد . [7] اعتماد به مخالفان مشروطه مانند عین الدوله ، قدرت یافتن مجدد فرصت طلبان ،خان ها و اشراف قدیمی ، آغاز جنگ جهانی اول ، قحطی های وسیع ، عدم موفقیت دولت در تأمین امنیت و معیشت مردم و ناخشنودی فراگیر ملت ، زمینه را برای ظهور دوباره ی استبداد فراهم ساخت . [8]
فهرست مطالب:
چکیده مطالب
پیشگفتار
مقدمه
فصل اول : انقلاب مشروطه
الف ) زمینه ها و علل آغاز نهضت
ب ) روند حوادث
پ ) نیروهای درگیر در انقلاب مشروطه
ت ) عل شکست مشروطه
ج ) پیامدهای مشروطه
د ) ظهور و سقوط رضاشاه
فصل دوم : نهضت ملی شدن صنعت نفت
الف ) زمینه ها و علل آغاز نهضت
ب ) علل شکست نهضت
پ ) پیامدهای نهضت
فصل سوم:
نتیجه گیری
محدودیت ها
پیشنهادها
[1] -صاحبی، محمدجواد اندیشه های اصلاحی در نهضت های اسلامی تهران، کیهان 1367، ص 204
[2] ـ صاحبی ، محمد جواد . اندیشه ی اصلاحی در نهضت های اسلامی . تهران : کیهان 1361 . ص 205
[3] ـ جعفریان، رسول ، بررسی و تحقیق در نهضت مشروطیت ایران ، ، قم: توس: ص207
[4] ـ حاج سیاح ، خاطرات حاج سیاح ، به کوشش حمید سیاح ، تهران ،امیر کبیر : 1356 ، ص 560
[5] ـ مجرد الاسلام ،پیشین ، ص 24
[6] ـ ملک زاده ،مهدی تاریخ انقلاب مشروطیت ایران تهران ، انتشارات علمی ، چاپ چهارم ، 1373 ص 721
[7] ـ در مورد مداخلات روس ها ر . ک : همان منبع ص 1525 و 1536 وادوار براون ، نامه هایی از تبریز ، ترجمه حسن جوادی
[8] ـ ر . ک : مهدس داودی ، عین الدوله و رژیم مشروطه تهران ، کتابهای جیبی ، 1372 ص 205
قانون اساسی مشروطه ایران
قانون اساسی ایران - مشروطه
قانون اساسی ایران
مصوب ۱۳۲۴ هجری قمری (مطابق با ۱۲۸۵ هجری شمسی و ۱۹۰۶ میلادی)
و متمم های آن قانون اساسی مورخ ۱۴ جمادی الاخره سال ۱۳۲۴ ه. ق.
در تشکیل مجلس
اصل اول - مجلس شورای ملی بموجب فرمان معدلت بنیان مورخه چهاردهم جمادی الاخره ۱۳۲۴ موسس و مقرر است.
اصل دوم- مجلس شورای ملی نماینده قاطبه اهالی مملکت ایران است که در امور معاشی و سیاسی وطن خود مشارکت دارند.
اصل سوم- مجلس شورای ملی مرکب است از اعضائی که در طهران و ایالات انتخاب میشوند و محل انعقاد آن درطهران است.
* اصل چهارم - عده نمایندگان مجلس شورای ملی برای پایتخت و شهرستان ها دویست نفر خواهد بود و پس از هر دهسال در صورت ازدیاد جمعیت کشور در هر حوزه انتخابیه طبق آمار رسمی بنسبت هر یکصد هزار، یکنفر اضافه خواهد شد.
حوزه بندی بموجب قانون علیحده بعمل خواهد آمد.
[ * پنج اصل (چهارم- پنجم- ششم- هفتم- هشتم) در جلسه روز پنجشنبه ۲۶ اردیبهشت ماه ۱۳۳۶ شمسی به تصویب مجلس واحد که طبق قسمت اخیر اصل الحاقی به متمم قانون اساسی از مجلس سنا و شورای ملی تشکیل شده بود رسیده است:
اصل چهارم (منسوخ): عده انتخاب شوندگان بموجب انتخاب نامه علیحده از برای طهران و ایالات فعلا یکصد و شصت و دو نفر معین شده است و برحسب ضرورت عده مزبوره تزاید تواند یافت الی دویست نفر.
اصل پنجم (منسوخ): منتخبین از برای دوسال تمام انتخاب می شوند و ابتداء این مدت از روزی است که منتخبین ولایات تماماً در تهران حاضر خواهند شد. پس از انقضاء مدت دوسال باید نمایندگان مجدداً انتخاب شوند و مردم مختارند هریک از منتخبین سابق را که بخواهند و از آنها راضی باشند دوباره انتخاب کنند.
اصل ششم (منسوخ): منتخبین طهران لدی الحضور حق انعقاد مجلس را داشته مشغول مباحثه و مذاکره می شوند رای ایشان در مدت غیبت منتخبین ولایات به اکثریت مناط اعتبار و اجراء است.
اصل هفتم (منسوخ): درموقع شروع به مذاکرات باید اقلا دو ثلث از اعضاء مجلس حاضر باشند و هنگام تحصیل رای سه ربع از اعضاء باید حاضر بوده و اکثریت آراء وقتی حاصل می شود که بیش از نصف حضار مجلس راًی بدهند.
اصل هشتم (منسوخ): مدت تعطیل و زمان اشتغال مجلس شورای ملی برطبق نظامنامه داخلی مجلس بتشخیص خود مجلس است و پس از تعطیل تابستان باید مجلس از چهاردهم میزان که مطابق جشن افتتاح اول مجلس است مفتوح و مشغول کار شود.]
* اصل پنجم: دوره نمایندگی مجلس شورای ملی چهارسال تمام است و شامل دوره نوزدهم نیز می باشد. قبل از انقضاء مدت باید انتخابات طبق قانون تجدید شود. ابتدای هردوره از تاریخ تصویب اعتبارنامه بیش از نصب نمایندگان خواهد بود. تجدید انتخاب نمایندگان سابق بلامانع است.
* اصل ششم: پس از آن که دو ثلث نمایندگان مجلس شورای ملی در پایتخت حاضر شدند مجلس منعقد می شود.
* اصل هفتم: مجلس می تواند با هرعده ای که در جلسه حاضر باشد مذاکرات را شروع نماید لکن برای اخذ رأی حضور بیش از نصف نمایندگان حاضر در مرکز لازم است و اکثریت آراء وقتی حاصل میشود که بیش از نصف حضار در جلسه به رد یا قبول موضوع رأی بدهند.
* اصل هشتم: مدت تعطیل و زمان اشتغال مجلس شورای ملی برطبق نظامنامه داخلی مجلس به تشخیص خود مجلس است و پس از تعطیل تابستان باید مجلس از چهاردهم میزان که مطابق جشن افتتاح اول مجلس است مفتوح و مشغول کار شود.
اصل نهم- مجلس شورای ملی در مواقع تعطیل فوق العاده منعقد تواند شد.
اصل دهم- در موقع افتتاح مجلس خطابه ای به حضور همایونی عرض کرده به جواب خطابه از طرف قرین الشرف ملوکانه سرافراز و مباهی می شود.
اصل یازدهم: اعضاء مجلس بدواً که داخل مجلس می شوند باید به ترتیب ذیل قسم خورده و قسم نامه را امضاء نمایند.
صورت قسم نامه
ما اشخاصی که در ذیل امضاء کرده ایم خداوند را به شهادت می طلبیم و به قرآن قسم یاد می کنیم مادام که حقوق مجلس و مجلسیان مطابق این نظامنامه محفوظ و مجری است تکالیفی را که به ما رجوع شده است. مهما امکن با کمال راستی و درستی و جد و جهد انجام بدهیم و نسبت به اعلیحضرت شاهنشاه متبوع عادل مفخم خودمان صدیق و راستگو باشیم و به اساس سلطنت و حقوق ملت خیانت ننمائیم و هیچ منظوری نداشته باشیم جز فوائد و مصالح دولت و ملت ایران.
نوع فایل: word
سایز:72.0 KB
تعداد صفحه:28