پاورپوینت مهندسی پی
مقدمه :
عموماً پروژههای عمرانی متشکل از دو قسمت میباشند:
روسازه
زیرسازه
زیرسازه غالباً به بخشی اطلاق میشود که در تماس با خاک و در روند انتقال مستقیم بار روسازه به خاک و یا بستر مشارکت دارد.
انتقال بار از روسازه به زمین توسط عضوی به نام پی انجام میشود.
مهندسی پی هنر بکارگیری علوم ژئوتکنیک، سازه و قضاوت مهندسی برای طراحی و انتخاب فونداسیون مناسب می باشد.
در این مطلب به صورت کامل درباره انواع پی بحث میشود...
فهرست :
بسمه تعالی
مهندسی پی
مقدمه ای بر مهندسی پی
انواع سیستمهای پی سازی
ملاحظات عمده تحلیل و طراحی فونداسیونها
پیهای سطحی
بهسازی بعنوان مکمل پی سازی
تکنیکها وروشهای تغییر خصوصیات و تثبیت خاکهای مسئله دار
پی های عمیق
موارد استفاده از پیهای عمیق
عملکردمورد انتظارسیستم فونداسیون
دلایل محافظهکارانهتر بودن طراحی پیها درمقایسه با روسازه
عوامل موثر در توزیع واقعی فشار تماسی
تعیین توان باربری خاک زیر پی
بررسی حالات خاص بر روی توان باربری
طراحی پی های منفرد بر اساس جداول
طراحی پی های مرکب دو ستونی
انواع پی های مرکب دو ستونی
طراحی پی های مرکب مستطیلی
پی های مرکب حفره دار و T شکل (Curtin,1990)
پی های نواری وشبکه ای
کاربرد پی های گسترده
انوع پی گسترده
پی عبارت است از سازه زیرین و بخشی ازخاک مجاورآن که تحت تاثیر این سازه وبارهای وارد بر آن می باشد مبحث 7 مقررات ملی ساختمان نیز تعریف مشابهی از پی ارائه کرده است:مجموعه بخش هایی از سازه و خاک در تماس با آن که انتقال بار بین سازه و زمین از طریق آن صورت می گیرد پی نامیده می شود.در واقع وظیفه پی انتقال بارهای بخش های فوقانی به خاک زیر پی می باشد بنحویکه تنش های بیش از حد ونیز نشست های اضافی ایجاد نگردد.
تعریف پی
آزمایش زمین از لحاظ مقاومت
پی کنی
پی سازی
انواع پی ازنظر مصالح
(آهک شکفته +آب + خاک رسدار با دانه بندی خوب )
انواع پی از نظر ساخت
1- شناسایی جنس و مقاومت خاک زیر پی
2- بازدید از زمین و نقشه کشی
3- پیاده سازی نقشه روی زمین و گود برداری
4- مسطح کردن زیر پی و تعیین آکس ستون ها و محورهای آکس
5- قالب بندی و آرماتوربندی
6- بتن ریزی
7- عمل آوری بتن و ادامه اجرای پروژه
پاورپوینت مهندسی پی شامل 42 اسلاید و در ارتباط با درس مهندسی پی (ویژه رشته های مهندسی عمران و ساختمان) می باشد. در ادامه بخشی از متن این پاورپوینت و فهرست آن را برای شما قرار داده ایم و در انتها نیز تصویری از پیش نمایش اسلایدهای این پاورپوینت را برای شما قرار داده ایم تا بتوانید جزییات آن را مشاهده نمایید و در صورت تمایل به داشتن این پاورپوینت ، اقدام به خرید آن نمایید.
.
مقدمه:
عموماً پروژههای عمرانی متشکل از دو قسمت میباشند:
روسازه
زیرسازه
زیرسازه غالباً به بخشی اطلاق میشود که در تماس با خاک و در روند انتقال مستقیم بار روسازه به خاک و یا بستر مشارکت دارد.
انتقال بار از روسازه به زمین توسط عضوی به نام پی انجام میشود.
مهندسی پی هنر بکارگیری علوم ژئوتکنیک، سازه و قضاوت مهندسی برای طراحی و انتخاب فونداسیون مناسب می باشد.
در این مطلب به صورت کامل درباره انواع پی بحث میشود...
بسمه تعالی
مهندسی پی
مقدمه ای بر مهندسی پی
انواع سیستمهای پی سازی
ملاحظات عمده تحلیل و طراحی فونداسیونها
پیهای سطحی
بهسازی بعنوان مکمل پی سازی
تکنیکها وروشهای تغییر خصوصیات و تثبیت خاکهای مسئله دار
پی های عمیق
موارد استفاده از پیهای عمیق
عملکردمورد انتظارسیستم فونداسیون
دلایل محافظهکارانهتر بودن طراحی پیها درمقایسه با روسازه
عوامل موثر در توزیع واقعی فشار تماسی
تعیین توان باربری خاک زیر پی
بررسی حالات خاص بر روی توان باربری
طراحی پی های منفرد بر اساس جداول
طراحی پی های مرکب دو ستونی
انواع پی های مرکب دو ستونی
طراحی پی های مرکب مستطیلی
پی های مرکب حفره دار و T شکل (Curtin,1990)
پی های نواری وشبکه ای
کاربرد پی های گسترده
انوع پی گسترده
.
عنوان: مهندسی پی
فرمت: پاورپوینت
تعداد صفحات: 42اسلاید
ارائه شده در: فروشگاه های سازه برتر
.
تصویر پیش نمایش اسلایدهای این پاورپوینت:
پایدار سازی و تثبیت خاک زیر پی
- تزریق پر کنندگی به منظور پایدار سازی خاک های غیر چسبیده
-مقدمه
تزریق در خاک، از جمله مباحث مهم در بهسازی پی های خاکی و کم عمق است. بعضی از خاکها به علت نسبت تخلخل زیاد و عدم پیوستگی دانه ها در برابر بارهای وارده بسیار تغییر شکل پذیر هستند. به منظور استحکام این نوع خاکها روش های بسیار متعدد و پیشرفته ای وجود دارد. روش های لرزشی تحکیم خاک، تراکم دینامیکی، زهکشی و.. از جمله روش های بهبود شرایط ژئوتکنیکی خاک است. تزریق دوغاب نیز می تواند به عنوان یک روش بهسازی بکار گرفته شود که بسته به شرایط، دارای تکنولوژی اجرایی مختلفی نیز می باشد. البته شرایط خاص خاک، بویژه چسبندگی ذرات، وجود رس، نفوذپذیری کم در خاک های ریزدانه و.. باعث می گ تا عملیات تزریق در خاک، بسادگی تزریق در سنگ نباشد. همین امر باعث بوجود آمدن تکنیک های متنوع تزریق در خاک می شود که بعضا آنان را از هدف اصلی تزریق، یعنی جانشینی دوغاب به جای سیال موجود در ناپیوستگی ها جدا میسازد. در برخی از روش ها، دوغاب به جای نفوذ در محیط، به عنوان ابزاری جهت فشرده سازی، تحکیم و یا برداشت خاک بکار می رود. تزریق پرکنندگی را می توان نزدیک ترین روش بهسازی ی به تزریق تحکیمی در سنگ دانست. در این فرایند، دوغاب با نفوذ به محیطهای ناپیوسته و پرکردن فضای متخلخل، باعث افزایش مقاومت محیط می گردد. این عمل می تواند در خاکهای درشت دانه و غیرچسبنده بسیار مفید واقع گردد.
پایدارسازی خاکهای غیرچسبنده به جهت بهبود مقاومت (مقاومت برشی و مقاومت فشاری) انجام می گردد. بعلت پرشدن فضاهای خالی با مواد سخت شونده، آب بندی خاک نیز بطور همزمان صورت می پذیرد. شکل 1 نشان دهنده دو مورد پایدارسازی خاک در پی ساختمان و محیط اطراف تونل است. در واقع، خاک های پایدار شده، می توانند بعنوان دیواره های حفاظتی نیز بکار روند. از مزایای مهم پایدارسازی، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
خاک پایدارشده، بارهای ناشی از ساختمان (سازه) را بدون ایجاد تغییر شکل زیاد، به لایه های زیرین خاک منتقل می کند.
-خاک پایدارشده، مقاومت لازم برای پی را در شرایط بارگذاری جدید تامین می نماید.
-خاک پایدارشده سازه را در برابر تغیر شکلهای ناشی از فشار زمین (که به سمت ناحیه گودبرداری شده مجاور اعمال می گردد)، محافظت می نماید.
براساس دستیابی به اهداف فوق، می توان به موقعیت و شکل منطقه تزریق پی برد. از جمله خواصی که بهمراه تزریق پایدارسازی در خاک ایجاد می گردد، آب بندی است. بهرحال، پس از انجام عملیات درمنطقه تزریق شده، اهداف زیر باید تامین گردند.
-پایدارسازی محدوده ای مشخص از پی یا اطراف تونل
-آب بندی منطقه در برابر جریان ابهای زیرزمینی
2-موقعیت و ابعاد منطقه تزریق
موقعیت منطقه تزریق، براساس تامین مقاومت لازم برای انتقال بار به لایه های پایین تر و جلوگیری از ایجاد تغییرشکلهای غیرمجاز، تعیین می گردد. عملیات تزریق را می توان قبل از شروع گودبرداری به پایان رساند. در نتیجه عملیات تزریق، هیچگونه تداخلی با عملیات گودبرداری نخواهد داشت. ابعاد منطقه تزریق به میزان پایداری لازم در محل وابسته است. ساده ترین طرح در این موارد، ایجاد یک دیواره وزنی است. ناحیه تزریق، تحت بار ناشی از ساختمان، تنش های محلی ناشی از وزن خاک و آبهای زیرزمینی واقع می شود. در محاسبات پی این منطقه ضریب اطمینان در برابر لغزش دوران، نشست و شکست مدنظر قرار می گیرد. مولفه های افقی بار ناشی از وزن خاک و آبهای زیرزمینی را نیز می توان با اجرای مهار متعادل ساخت.
-ملاحظات اجرائی
محیط عملیات تزریق پرکنندگی، اغلب یک محیط ابرفتی (خاک درشت دانه) است. در این حالت، مسیر ماده تزریق، شبکه ای از مجراهای نامنظم و با ابعاد مختلف می باشد. به همین علت معمولا قابلیت تزریق پذیری رسوبات آبرفتی بسیار کمتر از محیط سنگی است، که این خود نیازمند بکارگیری روش های ویژه و دوغاب های متفاوت می باشد.
به علت ریزشی بودن اکثر گمانه های حفر شده در این گونه خاکها، لوله گذاری اهمیت ویژه ای می یابد. حفاری به هر دو صورت دورانی یا ضربه ای ممکن است انجام گیرد.
اما لوله گذاری گمانه باید به طور همزمان با حفاری صورت پذیرد. مایع حفاری مورد استفاده، می تواند آب باشد. در شرایط نفوذپذیری بسیار زیاد، می توان حفاری و ترزیق را بطور همزمان انجام داد. در این شرایط در قطعات 30 تا 50 سانتی متری، بلافاصله پس از حفاری، حجم مقرری از دوغاب تزریق می گردد و این کار تا عمق مورد نظر ادامه می یابد. در این روش، اثر تزریق و توزیع دوغاب در خاک بسیار نامنظم بوده و منطقه نفوذ دوغاب گسترده است. معمولا در ساختگاههای دائمی و حساس از این روش استفاده نمی شود.
یکی از روش های معمول در تزریق پرکنندگی و حتی تزریق خاک شکنی، تزریق مانشس است. در این روش، ابتدا گمانه ای به قطر حدود 100 میلی متر تا عمق معین حفر و لوله گذاری می گردد. پس از آن، یک لوله پلاستیکی یا فولادی به قطر داخلی بسیار کمتر وارد گمانه می شود. این لوله، لوله مانشت نام دارد و حاوی سوراخ هایی به فاصله 30 تا 50 میلی متر و یا بیشتر می باشد. این سوراخ ها با یک لاستیک نرم پوشیده شده اند. عملکرد این لاستیک ها مانند سوپاپ است. قبل از تزریق، ابتدا فضای بین لوله مانشت و لوله جدار با دوغابی غنی از رس پر می شود. این محدوده از گمانه که توسط دوغاب پرشده است را آستین یا جلد گویند. همزمان با این عمل، لوله جدار نیز به بالا کشیده می شود. پس از طی مدتی که دوغاب مقاومت کافی بدست آورد، لوله دیگری بنام لوله تزریق که قطر آن از لوله مانشت کمتر است به آن وارد می گردد. عمل لوله تزریق، انتقال دوغاب به مقطع مورد نظر تحت فشار معین می باشد. همراه لوله، یک سیستم پکر منفرد یا مضاعف وجود دارد. سیستم پکر باید بگونه ای در گمانه مستقر گردد که خروج دوغاب تنها از سوراخ های موجود در مقطع مورد تزریق، صورت پذیرد. لاستیک های موجود در سوراخ ها به گونه ای طراحی شده اند که اجازه خروج به دوغاب را خواهند داد، اما از بازشت یا ورود آن به محیط درون لوله مانشت ممانعت می کنند
- استفاده از روش های شیمیایی در تثبیت خاک
- رفتار پرده های سپر فلزی ساحلی در مقابل خاکهای روان شده
- کاربرد روشهای چتری در تونل زنی در زمینهای نرم