مقدمه:«به نظر می رسد ما آدمیان تقریباً هر چه داریم یا هر که هستیم از برکت حافظه است. افکار و تصورات ما حاصل کار حافظه است و ادراک و اندیشه و حرکتهای ما از آن سرچشمه می گیرد. حافظه پدیده های بی شمار هستی ما را در کل واحدی یکپارچه می سازد. همانطور که اگر ذات تشکیل دهنده بدن با نیروی جاذبه ماده به هم نمی چسبید، بدن ما از هم می پاشید، اگر نیروی پیوند دهنده و وحدت بخش حافظه نمی‌بود، هشیاری ما به تعداد لحظه های زندگیمان تجزیه می شد». (هرینگ، 1920) این سخنان را که هرینگ سالها پیش در سخنرانی اش در فرهنگستان علوم دین بیان کرده است نشانگر این است که حافظه به ما کمک می کند. ما هرگاه که بخواهیم در تعامل با گذشته باشیم، از تجارب گذشته استفاده کنیم، اشتباهات را اصلاح کنیم و رفتارهای مثبت را تداوم بخشیم. با کمک حافظه می توانیم دست به تجارب جدید زده و طرحی نو در اندازیم. ح ...
ادامه مطلب ...