
این بنای با ارزش در سال 397 ه.ق بدست قابوس بن وشمگیر چهارمین پادشاه آل زیار احداث شده است.وی در سال 366 ه.ق به جای برادرش بیستون بر تخت نشست و در سال 371 ه.ق به واسطه ی هجوم سپاهیان آل بویه از دیار تحت سلطه ی خود گریخت و به دربار شاه سلطان محمود غزنوی پناهنده شد و در سال 388 ه.ق مجددا به سرزمین حکمرانی خویش رجعت کرد.این بنا دارای ارتفاعی به بلندی 55متر می باشد که این ارتفاع از کف تپه تا زیر گنبد مخروطی 37 متر و ارتفاع گنبد مخروطی 18 متر می باشد. این بنای عظیم تماما از آجر پخته قرمز معمولی ساخته شده است. تزئینات آن شامل دو رشته مقرنس کاری ساده و در عین حال زیبا که اولین نمونه های مقرنس کاری در معماری ایران اسلامی بشمار می آید.قابوس بن وشمگیر به زبان عربی علاقه ای خاص داشت و بدین سبب کتیبه های این بنا را به زبان عربی و خط کوفی نگاشته است. شامل 18 اسلاید powerpoint ...
ادامه مطلب ...