قلمرو حقوق در زمان و مکان
چکیده:
فلسفه تشریع نظام کیفری اسلام، تشکیل جامعه سالم بر مبنای سالم سازی محیط زندگی و پیشگیری از جرائم است، تا بشر در پی آشنایی به وظایف فردی و اجتماعی اش، از انجام هرگونه انحرافات خودداری ورزد و در صورت عدم تأثیر این راهکارها، مجازات دنیوی (حدود و تعزیرات) در نظر گرفته شده است؛ تا با برپایی حدود، مصالح بنیادین جامعه پاسداری شود و با اجرای تعزیرات بزهکاران تأدیب و اصلاح شوند، در این گفتار آنچه مطمح نظر است، نقش زمان و مکان در قلمرو حدود و تعزیرات می باشد.
حدود، کیفرهای منصوص شرعی هستند که زمان و مکان تنها در اجرای آن نقش دارند، اما تعزیرات که تعیین و اجرای آن بر عهدة حاکم شرع است، نقش آفرینی زمان و مکان در آن بیشتر محسوس بوده، به طوری که در ملاک اصلی تعزیر که کمتر بودن آن نسبت به حد است، بر حسب مقتضیات، عدول از آن در مواردی به دلایلی خاص به چشم می خورد و مجازاتی همسنگ حدود پیدا نموده است.
از نظر تاریخی قدیمی ترین مقرراتی که با پیدایش زندگی اجتماعی بشر به وجود آمده و همگام با پیشرفت علمی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی به رشد و توسعه خود ادامه داده، مقررات کیفری است. امروزه این واقعیت را کم و بیش همگان پذیرفته اند زندگی اجتماعی در صورتی مطلوب است که نظمی بر آن حاکم باشد. از این منظر هر جامعه ای برای تنظیم روابط اجتماعی خود به قانون از جمله مقررات جزایی نیازمند است.
تأثیر زمان و مکان بر ابعاد گوناگون زندگی انسان بر کسی پوشیده نیست. آنچه موجب تأسف میگردد، مظلومیت احکام اسلام به ویژه حقوق کیفری آن است. در طول تاریخ به جز عصر رسالت و دوران کوتاهی پس از آن، در هیچ زمانی قوانین جزایی اسلام به درستی اجرا نشده است. به این ترتیب، از یک سو به دلیل عدم ابتلای جامعه به چنین بحث هایی و از سوی دیگر تبلیغات بدخواهان در راستای خشن جلوه دادن مقررات کیفری اسلام، فقیهان مسلمان چندان در این عرصه مجال تحقیق و تتبع در این زمینه را پیدا ننموده اند، لذا به تدریج دامنة بحث مسائل کیفری اسلام محدود گشته و به تحلیل رفته است.
با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و تجدید حیات احکام اسلامی، قوانین کیفری آن نیز در جامعه مطرح گردید. طبیعتاً پرسش های زیادی در این زمینه فراروی حقوقدانان و فقیهان قرار گرفت. آنچه از لحاظ عینی و نظری جلب توجه بیشتر مینماید، سؤال از تأثیر زمان و مکان در قوانین جزایی اسلام است که آیا قوانین جزایی اسلام با مقتضیات زمان و مکان مطابقت دارد یا نه؟ آیا زمان و مکان در تعطیل، کم و زیاد شدن حدود نقش دارند؟ نقش زمان و مکان در اجرای تعزیرات چگونه است؟ آیا زمان و مکان در تبدیل کیفر یا نحوء اجرای آن در چارچوب مقررات شرعی تأثیر دارد یا خیر؟
در این نوشتار سعی شده این موضوع از منظر روایات و حکم عقل مورد بررسی قرار گیرد. انتظار آن است که تحقیق حاضر به عنوان گام آغازین - و نه اقدام نهایی - در این زمینه تلقی گردد، که خود میتواند بستر مناسب برای تحقیقات بعدی باشد.
مکان و زمان
در لغت زمان به معنای وقت و مکان به معنای موضوع و محل است که بر حسب عرف به مجموعة شرایط و تحولات زندگی یعنی حوادثی که در زمان و مکان اتفاق میافتد، اطلاق میشود، زمان و مکان بر حسب این معنا شامل تمام وقایع اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و مانند آن می شود. این معنا در هر یک از علوم مختلف کاربرد ویژه ای دارد، البته در فقه به جهت تمدن جدید بشری، نیازهای گوناگون انسان ها در زمان و مکان های مختلف و مجموعه تحولات حاکم بر زندگی بشر و بلاخره مقتضیات زمان و مکان را شامل می شود.
بنابراین منظور از زمان و مکان، همان مقتضیات زمان و مکان است. معنایی که مورد توجه بزرگان از جمله حضرت امام(ره) بوده و بر موضوعات، احکام و استنباط مسائل فقهی تأثیر گذار است. چنانکه تأکید فرمودند:«زمان و مکان دو عنصر تعیین کننده در اجتهادند… بدان معنا که با شناخت دقیق روابط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، همان موضوع اول که از نظر ظاهر با قدیم فرقی نکرده است، واقعاً موضوع جدیدی شده است که قهراً حکم جدیدی می طلبد، مجتهد باید به مسائل زمان خود احاطه داشته باشد».
مراد از زمان و مکان، امور، تحولات، اوضاع و احوالی است که در زمان و مکان قرار می گیرند. این معنا در روایات نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
امام علی (ع) فرمودند: «من عرف الأیام لم یغفل عن الاستعداد» «کسی که نسبت به زمان شناخت داشته باشد، از آمادگی غافل نخواهد ماند».
امام صادق(ع) فرمود: «العالم بزمانه لاتهجم علیه اللوابس»، «کسی که به زمان خویش آگاه باشد، لغزش ها و اشتباهات او را احاطه نخواهد کرد».
عواملی که در زمان و مکان تأثیر گذار بوده و به عنوان شرایط زمان و مکان در فقه مطرح هستند، عبارتند از:
ـ عواملی جغرافیایی و مکانی؛
ـ پیشرفت های علمی و تکنولوژیک بشر؛
ـ بنای عقلا؛
ـ ضرورت های حادث اجتماعی؛
ـ نوع حکومت و حاکمان؛
ـ ساختار اقتصادی و ابزار تولید؛
ـ روابط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی حاکم بر جهان.
حدود
حد در لغت به معنای منع است و حدید هم از همین ریشه میباشد، زیرا سخت و ممتنع است. به دربان حداد گفته میشود، چون مانع مردم میشود؛ مجازات های مقدر شرعی را از آن لحاظ حد نامیده اند که مانع مردم از ارتکاب گناهان میشود.
در فقه القرآن آمده است:«الحد فی اصل اللغة المنع و حد العاصی سمی به لأنه شیئ یمنعه عن المعاودة» حد در اصل لغت به معنای منع است و حد گناهکار به این اسم نامیده شده، بدان جهت که او را از بازگشت به گناه منع میکند.
در شرح فتح القدیر چنین آمده است:«انها موانع قبل الفعل، زواجر بعده ای العلم بشرعیتها یمنع الاقدام علی الفعل و ایقاعها بعده یمنع العود الیه.» حدود قبل از وقوع فعل مجرمانه مانع ارتکاب آن میشوند و پس از وقوع برای جلوگیری از ارتکاب دیگران اجرا میشود. به بیان دیگر، اطلاع از قانونی شدن مجازاتها، انسان را از اقدام به فعل مجرمانه باز میدارد و اجرای مجازات مجرم، وی و دیگران را از تکرار جرم باز میدارد.
در اصطلاح، حد به مجازاتی گفته میشود که نوع، میزان و کیفیت آن در شرع تعیین شده است فقها گفتهاند: «کل ماله عقوبة مقدرة یسمی حداً» هر آنچه که دارای مجازات مقدر و معین شرعی است، حد نامیده میشود.
نوع فایل: word
سایز:27.3 KB
تعداد صفحه:28
مبارزه با بیماریهای گیاهی، آفات و علفهای هرز
پیشگفتار
حمد و سپاس خدای را که توفیق تقدیم این اثر را به علاقمندان رشته کشاورزی عنایت فرمود.
اهمیت گیاهان زراعی و مبارزه با بیماریهای آنها بر هیچ فردی پوشیده نیست و یکی از طرق افزایش عملکرد در واحد سطح مبارزه با بیماریهای گیاهی، آفات و علفهای هرز است.
عوامل بیماریزای گیاهی یکی از مهمترین علل کاهش محصولات کشاورزی به شمار می آیند. شناخت چرخه زندگی و روابط متقابل آنها با محیط زیست و گیاهان میزبان و استفاده از اروشهای تلفیقی در جهت مبارزه با این عوامل در راستای کاهش زیانهای مزبور از جمله اساسی ترین مقوله مدیریت بیماریها محسوب می شود. در صورت عدم مدیریت صحیح، دسترنج زارع طعمه عوامل مذکور گردیده و در واقع باقی مانده نامرغوب محصول برای کشاورز و مصرف کننده باقی می ماند.
بر خود لازم می دانم که از تمام سروران عزیزی که به نحوی از دست آوردهای آنها در این مجموعه استفاده کرده تشکر و قدرانی نمایم. علی الخصوص جناب آقای دکتربهرام شریف نبی استاد گروه گیاه پزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان که همیشه مرا مرهون زحمات خویش ساخته، استاد فرهیخته و ارجمندم جناب آقای دکترقدیر نوری قنبلانی که همواره این حقیر را مورد لطف و عنایت خود قرار داده است و همچنین همکار عزیز و گرامی جناب آقای دکترمسعود گنجی که اگر تشویق و راهنمائیهای ایشان نبود این اثر بوجود نمی آمد.
همچنین از همکاری صمیمانه جناب آقای اسمعیل قاسم زاده به خاطر حروفچینی، صفحه آرائی و ویرایش خوب این اثر تشکر و قدردانی می نمایم.
از کلیه صاحبنظران و سروران گرامی که این اثر را مطالعه خواهند فرمود خواهشمند است اینجانب را با انتقادات و پیشنهادات سازنده خویش راهنمائی نموده تا انشاءالله در چاپهای بعدی نارسائیهای احتمالی را برطرف نمایم.
فروع الدین زرگرزاده
بیماریهای گندم و جو
wheat and barly diseases
1- زنگ سیاه یا زنگ ساقه (stem rust)
زنگ سیاه یکی از مهمترین بیماریهای غلات در اغلب کشورهای جهان است که هر ساله خسارت زیادی به محصول غله وارد می کند. در ایران در سالهائی که شرایط آب و هوائی برای توسعه و گسترش زنگ های غلات مساعد باشد زیانهای جبران ناپذیری وارد می کند. میزان خسارت زنگ سیاه گندم در ایران پس از زنگ زرد ولی در برخی از سالها زنگ سیاه گندم به صورت اپیدمی در آمده و مناطق وسیعی را آلوده می کند. علت گسترش بیماری مربوط به بارانهای بهاره و مساعد بودن شرایط آب و هوائی در فروردین و اردیبهشت است. بطوریکه خسارت در برخی مناطق منجر به عقیم شدن خوشه ها و پوک شدن دانه و یا ندرتاً تشکیل دانه های بسیار ریز و غیرقابل استفاده می گردد. آلودگی در مزارع خوزستان نسبتاً زیاد است ولی به علت کوتاه بودن دوره رشد و نمو گندم خسارت قابل ملاحظه نیست. در ایران خصوصاً در منطقه گرگان گاهی خسارت سالیانه تا 50% هم می رسد. این زنگ در تمامی مناطق کشور وجود دارد ولی میزان خسارت دقیق آن مشخص نیست.
علائم و نشانه ها
اردوسورها در اوایل و اواسط بهار (بستگی به شرایط آب و هوائی) روی ساقه، برگ و غلاف و گاهی روی گلومها، ریشک ها و یا حتی روی بذر گندم ظاهر می شوند. اردوسورها در ابتدا به شکل خطوط باریک و کشیده ای موازی محور اصلی ساقه دیده می شوند، این جوشها یا سورها تخم مرغی، کشیده و یا دوکی شکل و به اندازه 10´3 میلی متر هستند. آلودگی شدید ممکن است باعث ضعف ساقه ها و ورس گیاه شود. پس از چندی اپیدرم پوششی اردوسورها پاره می شود و گرد قرمز آجری رنگی مانند زنگ آهن از آن خارج می شود. در اواخر بهار و اوایل تابستان تلتوسورهای سیاه رنگ روی ساقه، گلوم گلومل و گاهی در قسمت تحتانی غلاف ظاهر می شود که در ابتدا پراکنده بود و بعداً به یکدیگر متصل می شوند و در امتداد طول ساقه به صورت خطوط کشیده در می آیند، تلتوسورها ابتدا زیر اپیدرمی هستند و بعداً اپیدرم را پاره می کنند و تلیوسپورهای قهوه ای تیره از آنها آزاد می شوند (تصویر 1).
عامل بیماری
عامل بیماری زنگ tritici Puccinia graminis f. sp. است که یک زنگ هتروئیک و ماکروسیکلیک است، مرحله ایسیدین (اسپرماگونی و ایسیدی) روی گونه ای زرشک و Mohonia sp و مرحله اوردین (اردوسور ـ سیاه گندم تلتوسور) روی غلات تشکیل می شود. عامل بیماری علاوه بر گندم به جو، ارقامی از چاودار و برخی گراسهای دیگر مانند جو وحشی Jubatun Hordeum و Aegilops spp نیز حمله می کند.
اردوسپورها نارنجی ـ قرمز، تخم مرغی، کشیده و یا بیضوی با چهار سوراخ تندشی اسشتوائی با دیواره خاردار مضرس و ضخیم و 140-21´24-15 میکرون هستند.
تلیوسپورها بیضوی تا گرزی شکل 60-40´20-15 میکرون و دو حجره ای اند که انتهای حجره بالائی برآمده است و دیواره آنها ضخیم و صاف بوده و پایه ای بلند دارند. سوراخ تندشی حجره بالائی انتهائی terminal است ولی سوراخ تندشی حجره پایینی جانبی lateral می باشد. جوانه زنی معمولاً پس از گذشت چندین هفته دوره خواب انجام می شود و تولید یک پرومیسلیوم (بازید) شفاف که روی آن 4 بازیدیوسپور شفاف روی استریگماها، تشکیل می شود، می کند.
پیکنیدها (اسپرماگونی) روی زرشک کوچک کوزه ای مانند و دارای روزنه ای هستند. پیکنیدهای تولید اسپورهای روشن و هیف های گیرنده نازک receptive hyphae در قطرات کوچک چسبنده ای می کنند. ائسیدی روی سطح زیرین برگ زرشک زرد رنگ و شبیه زنگوله hornlike هستند، ایسیدیسپورها زنجیره ای، خشک، نیمه کروی، صاف و زرد روشن، 23-16´19-15 میکرون هستند (شکل 1).
Puccinia graminis F.sp. Tritici (عامل زنگ ساقه)
اَُپتیمم حرارتی زنگ سیاه نزدیک به c260 است و زیر c150 و بالای c400 رشد قارچ متوقف می شود، بنابراین هوای گرم را دوست دارد و در مزرعه موقعی ظاهر می شود که تقریباً رشد و نمو زنگ زرد متوقف شده است.
تاکنون بیش از 300 نژاد فیزیولوژیکی در نقاط مختلف دنیا برای زنگ سیاه مشخص شده است.
سیکل زندگی زنگ سیاه
تلیوسپورها پس از تشکیل روی گندم مدتی را که معمولاً یک فصل زمستان است را می گذرانند و در اوایل بهار همزمان با جوانه زدن زرشک فعالیت خود را شروع می کنند. در اثر جوانه زنی تلیوسپورها (یک پرومیسلیوم از هر حجره تلیوسپور خارج می شود و هسته دیپلوئیدی به داخل پرومیسلیوم وارد می شود و پس از تقسیم میوز، چهار هسته هاپلوئید بوجود می آید و روی هر استریگمات که از هر سلول تشکیل شده خارج می گردد. بازیدیوسپور تولید می شود و هسته ها به داخل بازیدیوسپورها مهاجرت می کنند. بازیدیوسپورها با فشار رها می شوند و توسط باد روی بوته زرشک برده می شوند و در صورت وجود شرایط مناسب رطوبت و درجه حرارت جوانه زده و از هر یک میسلیوم یک هسته ای تولید می شود که پس از نفوذ در زرشک پیکنیدهای کوچک و کشیده ای به نام اسپرماگونی تولید می کنند، برخی از آنها دارای اندامهای نر (اسپرماتیا) و بعضی اندامهای ماده (هیف دریافت کننده) هستند که این بستگی به بازیدیوسپور یا فاکتور مثبت یا منفی دارد. حشرات در هنگام تغذیه مقداری از اسپرماتیاها را به اسپرماگونی جنس مخالف انتقال می دهند و اسپرماتی روی هیف دریافت کننده جنس مخالف قرار می گیرد و عمل اسپرماتیزاسیون انجام می شود. پس از انجام اسپرماتیزاسیون میسلیوم دو هسته ای بوجود می آید. هیف مزبور تولید اندام با رده دیگری در سطوح زیرین برگ زرشک به نام ائسیدی می نماید. در ائسیدی از تقسیم متوالی سلولهای قاعده ائسیدیوسپورها بوجود می آیند که قوه نامیه خود را حدود 5 هفته حفظ می کنند و به محض تشکیل می توانند در c180-16 جوانه بزنند. ائسیدیوسپورها توسط باد و حشرات بر روی غلاف برده می شوند و در صورت وجود شرایط مناسب جوانه زده و در پهنک برگ و غلاف و براکته های گل، سورهای اردوسور را تشکیل می دهند. در داخل اردوسورها، اردوسپورها تشکیل می شود. در تحت شرایط مساعد آب و هوایی اردوسپورها جوانه می زنند و رشته حاصله از راه روزنه وارد اطاقک زیر روزنه می شود و این هیف ممکن است در دو جهت مماسی یا عمق در بافت گیاه پیشروی می کند و مواد غذایی خود را از طریق لکه ها بدست می آورد. کلروپلاست سلولهای مورد حمله کاهش یافته و هسته سلولهای میزبان از بین می روند. اردوسپورها سبب آلودگی های ثانویه و گسترش بیماری در مزرعه می شوند. رطوبت و (یا مجاورت یک قطره آب در کنار اردوسپور برای جوانه زنی آن ضروری است). با توسعه و گسترش بیماری و شرایط مناسب تلیوسپور در سورهای مستقلی به نام تلتوسور و یا در اردوسورها تولید می شوند. اگر تلیوسپورها در تلتوسورها تشکیل شوند رنگ سورها سیاه و در مورد دوم رنگ آنها قهوه ای تیره تا سیاه می باشد. در تلیوسپورهای رسیده و بالغ دو هسته با یکدیگر ترکیب شده و تولید سلولهای دیپلوئید می کنند و بدین ترتیب آمیزش جنسی که در مرحله اسپرماگونی آغاز شده بود در این مرحله تکمیل شده و سیکل زندگی مجدداً آغاز می شود (شکل 2).
عواملی که باعث بوجود آمدن نژادهای جدید یا تغییرات در پراکندگی و وضع نژادها می شوند عبارتند از :
1- اختلاط بین دو نژاد از دو گونه مختلف زنگ
2- تغییر شرایط آب و هوائی در طول سال که در تغییر نژادی یک منطقه مؤثرند.
3- موتاسیون در بین یک نژاد
4- هیبریداسیون بین دو یا چند نژاد موجود در منطقه
2- زنگ زرد یا زنگ نواری Stripe rust – yellow rust – glume rust
زنگ زرد یکی از مهمترین یماریهای غلاف است که تقریباً همه ساله در نواحی شمالی ایران از دشت مغان تا دشت گرگان با شدتهای متفاوت بروز می کند و در دامنه کوهستانهای البرز و زاگرس تقریباً هر 4 یا 5 سال یکبار بطور همه گیر شایع می شود. بیشترین خسارت را تقریباً در میان سایر زنگهای غلاف در ایران دارد و در سراسر کشور تقریباً وجود دارد. این بیماری در بین غلات کشت شده در گندم و جو دارای اهمیت اقتصادی است.
علائم و نشانه ها
علائم زنگ زرد در آب و هوای ملایم و خنک توسعه پیدا می کند بنابراین در ابتدای فصل زودتر از سایر زنگهای غلات دیده می شود و در تابستان با گرم شدن هوانشوونمای این زنگ متوقف می شود. زنگ زرد گاهی باعث عقیم شدن گیاه می شود و در آلودگی های کم اردوسپورها فقط در برگ ظاهر می شوند ولی در خسارتهای شدیدتر، اردوسپورها در ساقه و پوشینه ها نیز ظاهر می شوند (تصویر 2).
نخستین نشانه های بیماری ظهور تعدادی جوش گرد، کوچک و زرد مایل به لیموئی در سطح فوقانی و ندرتاً در سطح تحتانی برگها است. جوشها در ابتدا زیر اپیدرمی بوده و به تدریج با پاره شدن اپیدرم، اردوسپورها آزاد می شوند. این جوشها مهم هستند زیرا اولین عامل و کانون بیماری هستند. با گسترش بیماری در مزرعه سورها بطور منظم و در امتداد خطوط موازی در فواصل بین رگبرگها نمایان می شوند و مشخص ترین نشانه بیماری زنگ زرد را ایجاد می کند. در اواخر فصل رشد گیاه، در روی اردوسپورها، جوشهای تلتوسور که در ابتدا گرد و زیر اپیدرمی هستند در روی برگ یا غلاف ظاهر می شوند، تلتوسورها قهوه ای تیره تا سیاه رنگ هستند، تلتوسورها به تدریج افزایش یافته و به شکل خطوط کشیده و تقریباً موازی رگبرگها ظاهر می شوند.
عامل بیماری
عامل بیماری زنگ زرد گندم tritici Puccinia striiformis f. sp. است که یک زنگ اتوئیک و میکروسیکلیک است و مرحله ایسیدین آن تاکنون روی میزبان واسطی شناخته نشده است، اردوسپورها به قطره 30-20 میکرون و به رنگ زرد مایل به نارنجی و بیضوی هستند، دارای دیواره های ضخیم، خاردار که 6 تا 12 تندشی در سطح آن پراکنده است. اردوسپورها تا موقعی که میزبان زنده سوراخ شرایط مساعد، بطور متوالی تولید می شوند، دمای اُپتیمم برای جوانه زاست و c150-12 است. میسلیوم قارچ در تابستان در بافت گیاه میزبان می تواند بحالزنی آنها بسر برده و تلیوسپورها دو حجره ای، گرزی یا استوانه ای یا قسمت انتهائی کمون مسطح یا کشیده و خرمائی تا قهوه ای هستند. با توجه به فقدان مرحله ایسید گردیا و پایداری در طبیعت بستگی به وجود و باقیماندن اردوسپورها در فصل سرماین، دوام خنک در روی بقایای گیاهی و یا گرامینه های دیگر دارد. همچنین دوام پاتوژن یا مواقع میسلیوم در نسوج میزبان می باشد.
زنگ زرد گندم از میسلیوم هایی منشاء می گیرد که در بافت برگ و مخصوصاً بصورت اردوسپورهای باقیمانده و یا از طریق باد از سایر میزبانهای دوردست آمده مخصوصاً از گندمهائی که در ارتفاعات کم کاشته می شوند گاهی بوسیله اردوسپورهائی است. مناطق مرتفع تر قرار دارند، آلوده می شوند. از آنجائیکه میسلیومها تا c50 که در می کنند آلودگی ممکن است در سراسر پاییز و زمستان صورت گیرد. رشد با تحمل بیماری در c150-10 همراه با شنبم و باران ملایم بسیار سریع انجام می شود و توسعه معمولاً اگر دمای شب از c180 بالاتر رود کاهش می یابد و یا متوقف می شود.
قارچ عامل زنگ زرد دارای نژادهای فیزیولوژیکی متعددی است که تاکنون 65 نژاد تشخیص داده شده است. تشکیل اردوسورها روی دانه ها و یا چسبیدن حدود دانه خود نوعی طریقه انتقال بیماری از سالی به سال دیگر است.
به طور کلی زنگ زرد سبب خشکیدن برگ و غلاف و یا قسمتی از براکته ها می گردد. دانه های حاصل از بوته های بیمار کوچک و سبک تر از دانه های سالمی سنبله دانه های بوته های زنگ زده سطحشان چین و چروک دار بوده و کمی زودتر هستند. و علت زود رسدین دانه های مربوط به خشک شدن تمام یا قسمتی از سنبله می رسند.
3- زنگ قهوه ای یا زنگ برگ eaf rust – dwarf rust – brown rust
زنگ قهوه ای در ایران خسارت کمتری نسبت به زنگ زرد دارد و تقریباً می توان گفت که میزان خسارت آن معادل خسارت زنگ سیاه است. این زنگ در مناطقی که گندم بهاره می کارند، شیوع بیشتری دارد. این قارچ علاوه بر گندم بر روی برخی ارقام جو و Agropyrom spp و Aegilops نیز ایجاد بیماری می کند.
علائم و نشانه ها
اردوسورها روی برگ ظاهر می شوند و بندرت نیز ممکن است روی ساقه و حتی غلاف برگ تشکیل شوند. جوشها یا اردوسورها در سطح بالائی برگ به رنگ پرتقالی روشن و یا قهوه ای ظاهر می شوند و برخلاف اردوسپورهای زنگ زرد به ردیف قرار نگرفته و از آنها بزرگترند و به علت ممانعت فتوسنتز برگ و افزایش تعرق از سطح آنها مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید تا گیاه به خوشه برود. اردوسورها تا 5/1 میلی متر قطر دارند و پراکنده یا بصورت دستجات روی سطح بالائی پهنک برگ قرار دارند، اردوسورها گرد، تخم مرغی و شکوفا erumpent هستند اما مانند زنگ سیاه حاشیه بافت اپیدرمی را پاره نمی کنند. تلتوسورها در زیر اپیدرم تشکیل می شوند عمدتاً روی غلاف برگ و پهنک آن تلتوسورها سیاه رنگ هستند (تصویر 3).
عامل بیماری
عامل بیماری زنگ قهوه ای گندم tritici Puccinia recondita f. sp. است که یک زنگ هتروئیک و ماکروسیکلیک است. مرحله ایسیدین آن نادر است و روی گیاه (Thalictrum spp.) meadow rue دیده شده است.
ایسیدی زنگ قهوه ای روی گونه هایی از Isopyrum – clematis – Anemonella – Anchusa گزارش شده است. علاوه بر گندم به Aegilops و Agropyron حمله می کند. اردوسپورها به قطر 30-15 میکرون، نیمه کروی و قرمز مایل به قهوه ای با 8-3 سوراخ تندشی به صورت پراکنده در سطح خاردار و ضخیم اردوسپور ـ دمای اُپتیمم برای ایجاد آلودگی بین اپتیمم زنگ سیاه و زنگ زرد است (حدود c200) تلیوسپورها گرد و مسطح در انتها مانند زنگ زرد، تلیوسپورها ممکن است در تحت شرایط آب و هوائی خاص و یا اگر گیاه در نزدیک مرحله رسیدگی کامل باشد و آلوده شود، تشکیل نشوند. عامل زنگ قهوه ای به سرعت در بین c220-15 موقعی که رطوبت عامل محدود کننده نباشد، رشد می کند. خسارت زنگ قهوه ای گاهی حالت سینرژیستی با سپتوریا دارد.
4- زنگ قهوه ای جو leaf rust – dwarf leaf rust – brown leaf rust
این زنگ از مهمترین زنگهای جو در ایران است که بیشتر در مناطقی که محصول دیرتر می رسد شایع می باشد و در اطراف اصفهان روی جو وجود دارد. این بیماری در آمریکا، آفریقای شمالی، اروپا، نیوزیلند، استرالیا و برخی مناطق آسیا در حالت کلی می توان گفت که گسترش جهانی دارد.
علائم و نشانه های بیماری
آلودگی معمولاً در آخر فصل رشد ظاهر می شود. در ابتدا برگهای پایینی مورد حمله قرار می گیرند و در شرایط گرم و مرطوب بیماری به برگهای بالائی نیز گسترش می یابد. اردیولها تخم مرغی، کوچک و به صورت سعدهای قهوه ای مایل به زرد، نامنظم و پراکنده روی هر دو سطح برگ دیده می شوند. خوشه ها نیز آلوده می شوند. برگهای شدیداً آلوده زرد شده و باعث بروز اشکال در رؤیت راردیولهای قارچ می شوند. تلیوسپورها در هنگام رسیدگی گیاه تشکیل می شوند و تلیومها معمولاً توسط اپیدرم پوشیده می شوند (تصویر 4).
عامل بیماری
عامل بیماری قارچ Puccinia hordei است که یک زنگ هتروئیک و ماکروسیکلی است. به نظر می رسد فقط اردوسپورها روی جوهای زمستانه به سر می برند و منبع اصلی اینوکولوم اولیه اردوسپورهای باقیمانده در جو هستند. اردوسپورها توسط باد منتشر شده و در بهار جو را آلوده می کنند Ornithogalun umbellatum میزبان واسط زنگ جو در اروپا و اسرائیل است، هرچند که میزبان واسط معمولاً در بسیاری از مناطق کاشت جو وجود دارد ولی آلودگی ناشی از ایسیدمها تنها از قسمت هائی از آسیا و اطراف دریای مدیترانه گزارش شده است.
گسترش بیماری در دمای c220-15 صورت می گیرد و این در صورتی است که رطوبت عامل محدود کننده نباشد.
کنترل
کاشت ارقام مقاوم ـ کاربرد قارچکشهای سیستمیک مانند triadimefon به صورت پاششی روی برگها.
پاورپوینت بررسی مراحل ساخت پنیر
تاریخچه اى از پنیر:
تاریخ پنیر به عهد عتیق مى رسد و این موضوع محقق است که کشف پنیر به دنبال اهلى کردن چهار پایان شیرده مثل بز، شتر یا گاومیش صورت گرفته است .
در مناطقى بین آسیا و اروپا و هم چنین در تبت و ایران شیر را هنوز هم مثل عهد قدیم تخمیر مى کنند و از آن ماست و پنیر درست مى کنند. در قدیم انسان وقتى دوشیدن شیر را یاد گرفت و به حکم اتفاق انعقاد شیر را دید از آن چیزهاى مختلفى ساخت که یکى پنیر است .
مى گویند اولین مایه پنیر از شیره درخت انجیر به دست آمد و انسانهاى قدیمى بعد از آن که برگهاى درختان انجیر را در شیر مى انداختند تا شیر ببندد آن را روى سنگ مى ریختند و پس از این که سفت مى شد، براى این که آب آن کاملا گرفته شود، سنگ دیگرى روى آن مى گذاشتند. بعدها انسان یاد گرفت که از شکم حیوانات شیرخوار، مخصوصا خرگوشهاى وحشى ، مایه پنیر را به دست آورد و وقتى پنیر ساخته شد آن را در آفتاب خشک کند و نمک بزند و در لاى برگ درختان بپیچد و آن را براى روزها و ماههاى آینده مورد استفاده قرار دهد.
ساختن پنیر به صورت صنعتى در آغاز قرن بیستم شروع شد و آن زمانى بود که پاستور دانشمند معروف فرانسوى اکتشافات خود را درباره تخمیر شیرى آغاز کرد. از آن زمان بود که علم و دانش دست به کار شد تا پنیرهایى بسازد که از جهتى بهداشتى باشد و حداکثر بهره بردارى از صنعت پنیر سازى به دست آید.
خواص غذایى پنیر هم از زمانهایى بسیار قدیم شناخته شده بود. چنانکه هرودوت ، پدر تاریخ ، مى نویسد که سربازان داریوش غذاى ملى داشتند که عبارت بود از نان و پنیر با بولاغ اوتى یا شاهى آبى که در چشمه سارها مى رویید و این سربازان با این غذا از قدرت و نیرومندى کاملى برخوردار بودند.
((بلانش دوناوار)) زن هنرى چهارم در مدارکى که درباره پنیر خود باقى گذاشته شده است تصریح مى کند که در آن زمان دویست نوع مختلف پنیر در فرانسه ساخته مى شد. در سال 1922 شیرینى سازان فرانسه نان شیرینى مخصوصى از پنیر درست کردند که به نام ((تارت پنیر)) معروف بود و موفقیت زیادى پیدا کرد و همه جا مشهور شد زیرا پنیر برعکس خامه و کره مدت زیادى مى ماند.
((تالیران )) سیاست مدار معروف فرانسه پنیر را ((بهترین غذا)) مى دانست . کلمه پنیر در فرانسه از کلمه لاتینى ظرف پنیر گرفته شده است که پنیر در آن ظرف شکل مى گیرد و بوجود مى آید.
فسفر در گیاهان
مقدمه
فسفر از عناصر اصلی مورد نیاز گیاه بوده و نیز مهمترین عنصر در تولید محصول می باشد. فسفر در کلیهء فرایندهای بیو شیمیایی ، ترکیبات کارمایه زا و ساخت و کارهای انتقال کارمایه دخالت دارد. افزون بر آن ، فسفر جزیی از پروتئین یاخته بوده و به عنوان بخشی از پروتئین هسته ، غشاء یاخته ای و اسیدهای نوکلئیک نقشی ویژه دارد. مقدار فسفر پوستهء جامد زمین حدود 12/0 درصد می باشد. مقدار فسفر خاک از 02/0 تا 50/0 درصد نوسان داشته ، و میانگین آن 05/0 درصد است. به همین دلیل ، غلظت فسفر در یاخته های گیاهی بسیار اندک ( حدود 2/0 درصد ) ، و تقریبا ً غلظت ازت و یا پتاسیم می باشد.
بر خلاف ازت ، ترکیبات فسفری تقریبا ً نامحلول بوده و به راحتی از نیمرخ خاک شسته نمی شوند. مقدار فسفر قابل استفاده در زراعتهای مناطق نیمه خشک ، در مقایسه با نواحی مرطوب ، کمتر عامل محدود کننده به شمار می رود. معمولا ً هنگامی که اراضی مناطق خشک و نیمه خشک آبیاری شده و در انها کشت متمرکز[1] انجام گیرد ، کمبود فسفر چند فصل زراعی پس از کمبود ازت مطرح می شود. بطور کلی ، فسفر قابل استفادهء خاک در کشت متمرکز سریعا ً به مصرف رسیده و مقدار ان در خاک کاهش می یابد. در چنین شرایطی افزودن کودهای فسفاتی ، جهت نیل به عملکرد بالا ، ضرورت می یابد. کمبود فسفر ، فعل و انفعالات سوخت و ساز[2] ، نظیر تبدیل قند به نشاسته را متوقف ساخته ، و در نهایت آنتوسیانین ( رنگ ارغوانی ) در برگ تشکیل می شود.
جذب فسفر به مقدار کافی ، در اویل دورهء رشد گیاه ،اهمیتی بسیار دارد ؛ این اهمیت در اندامهای زایشی ، بیشتر مشهود می باشد. این عنصر در تشکیل بذر نقش اساسی داشته ، و به مقدار زیاد در بذر و میوه یافت می شود. فسفر عامل زودرشی محصولات ، بویژه غلـّات می باشد. از جمله نقشهای حیاتی فسفر در گیاه ، فسفریل شدن[3] می باشد. طی این واکنش ، عامل فسفات ، در یک واکنش انتقالی ، جابه جا می شود ؛ بدین ترتیب ، قدرت واکنش دهندگی ترکیب دریافت کنندهء فسفات افزایش می یابد. در واقع فسفریل باعث کاهش موانع کارمایه فعال سازی[4] گشته ، و در درون شبکهء گیاهی به شرایطی که از نظر ترمودینامیکی[5] نامساعد است ، چیره می گردد. در نتیجه ، شمار واکنشهایی که از نظر شیمیایی در نظامهای زنده ( موجودات زنده ) امکان پذیر است ، افزایش می یابد.
تبادلات فسفر در گیاه ، شامل سه مرحلهء جدا از یکدیگر است. در مرحلهء اول ، گیاه فسفات معدنی را جذب می کند. سپس این ماده در داخل گیاه با ملکولها یا بنیانهای آلی ترکیب می گردد (فسفریل شدن ). در مرحلهء دوم این ترکیبات ابتدایی ، عامل فسفریل را به سایر ملکولها انتقال می دهند. این مرحله را فسفریل شدن مبادله ای می گویند. در مرحلهء سوم ، ترکیبات حدواسط فسفات یا پیروفسفات به وسیلهء تجزیه آبی یا جانشینی یک بنیان آلی دیگر ، از انها جدا می شود. منبع اصلی کارمایه برای این واکنش ، کارمایهء توانی اکسیداسیون و احیاء می باشد.
اشکال مختلف فسفر در خاک :
فسفر در خاک به دو شکل آلی و معدنی یافت می شود. بخش الی آن در هوموس و مواد آلی ، و قسمت معدنی آن به صورت ترکیباتی با کلسیم ( در خاکهای آهکی ) ، آهن و آلومینیوم ( در خاکهای اسیدی ) ، و سایر فلزات همراه است. این مواد به مقدار کمی در آب حل می شوند. فسفاتها با رسها نیز ترکیب شده و بدین ترتیب نیز فسفر از حالت محلول خارج می گردد.
به جز در خاکهای آلی ، مقدار فسفر معدنی در خاکها همواره بیشتر از فسفر آلی است. با این حال ، میزان فسفر آلی در افقهای سطحی خاکهای معدنی بیش از افقهای پایینی است. علت این امر ، انباشته شدن مواد آلی در بخشهای بالایی نیمرخ خاک می باشد. بطور کلی ، فسفر موجود در خاک را می توان به چهار دسته به شرح زیر تقسیم نمود :
1- فسفری که به صورت یونها و ترکیبات محلول ، در محلول خاک یافت می شود؛
2- فسفری که جذب سطوح مواد معدنی خاک شده است؛
3- فسفری که به صورت بلوری ، و یا بی شکل ، در مواد معدنی خاک موجود است ؛ و
4- فسفری که جزیی از مواد آلی خاک بوده و حتی در شرایطی می تواند تا 50 درصد از فسفر کل خاک را شامل شود. این فسفر یکی از اجزاء تشکیل دهندهء مواد الی خاک است.
مقدار فسفر در خاک سطح الارض ، حداکثر به 1000 کیلوگرم در هکتار بالغ می شود. این مقدار در مقایسه با 10 الی 40 کیلوگرم فسفری که به وسیلهء محصولات زراعی برداشت می شود ، قابل توجه نیست. البته باید درنظر داشت که درصد بالایی از کل فسفر خاک به صورت غیرقابل استفادهء گیاه می باشد. غلظت فسفر در محلول خاک ، در مقایسه با ازت ، پتاسیم ، کلسیم و منیزیم ناچیز بوده ، حدود 5/0 میلی گرم در لیتر می باشد. مقدار فسفات محلول در بیش از 50 درصد خاکها و کمتر از 6/0 میلی گرم در لیتر می باشد. فراوانی نسبی هر یک از ارتوفسفاتهای اولیه ( H2PO4¯) و ثانویه ( HPO4¯) بستگی به واکنش محیط (PH) داشته ، و در پ.هاش بازی ، یون ارتوفسفات ثانویه ، یون غالب را تشکیل می دهند. گیاه فسفر مورد نیاز خود را عمدتا ً به صورت ارتوفسفات اولیه و مقدار کمی ( 10/1) را نیز به شکل ارتوفسفات ثانویه جذب می کند. گیاهان قادرند علاوه بر ارتوفسفاتها ، بعضی از فسفاتهای آلی محلول را نیز تا حدودی جذب نمایند.
ترکیبات فسفری ، در پ. هاش کمتر و یا بیشتر از 5/6 ، تدریجا ً به صورت غیرقابل جذب درمی آیند. بیشترین جذب فسفر در پ.هاش 5/6 تحقق می یابد.
جذب فسفر به وسیلهء ریشهء گیاه به روشهای حرکت توده ای[6] ، پخشیدگی[7] و تبادل تماسی[8] انجام می گیرد. به دلیل تحرک بسیار اندک فسفر در خاک ، ارتوفسفاتها عمدتا ً از طریق پخشیدگی به ریشهء گیاه می رسند. وجود آب برای پخشیده شدن یونها ضروری می باشد. با افزایش رطوبت خاک ، شدت پاشیدگی نیز افزایش می یابد.
فسفری که از طریق کود به خاک اضافه می شود ، عمدتا ً جذب سطوح ذرات خاک شده ، و کمتر به شکل مواد معدنی رسوب می کند. رسوب ، تنها در منطقه ای از خاک که کود مستقیما ً با آنجا در تماس بوده ، تشکیل می شود. این رسوب ، در خاکهای آهکی ، عمدتا ً به صورت نمکهای فسفات کلسیم می باشد.
آن مقدار فسفاتی را ، که طی 24 تا 48 ساعت پس از افزودن کود جذب می شود ، فسفات قابل دسترس[9] ، و بقیه را که در مدت زمانی بسیار طولانی به حالت تعادل می رسد ، فسفر غیرقابل دسترس[10] می نامند. بنابراین فسفات جذب شده در خاک را به دو بخش عمدهء قابل و غیرقابل دسترس ، فسفات تثبیت شده در سطوح کانیها ، و ر بلوری شده تقسیم می کنند. بین فسفر قابل دسترس و غیرقابل دسترس تعادلی وجود دارد که چگونگی آن با کمک فسفر نشان دار ( P 32) تعیین می شود. در یک ازمایش مزرعه ای که 25 سال به درازا کشید ، Barber ( 1984) تعادل موجود بین فسفات قابل دسترس و غیرقابل دسترس را با روش رزین ها اندازه گرفت. وی در مزرعه ای با تناوب چهار ساله ، فسفر را همه ساله در سطوح 0 ، 11 ، 22 ، 44 کیلوگرم در هر هکتار ، به خاک اضافه می کرد. پس از گذشتن 17 الی 21 سال ، پخش فسفات را در قطعات مربوط به تیمارهای 22 و 44 کیلوگرم فسفر در هکتار متوقف ساخت. وی مقدار فسفاتی را که سالانه به وسیلهء هر محصول برداشت می شد ، و نیز مقدار فسفر قابل تبادل با رزین را اندازه گرفت. مقدار فسفر قابل استفاده ، در مزرعه ای که بدان هشت سال کود فسفری داده نشده بود ، بیش از انتظار بود. میزان فسفری که به وسیلهء محصول از خاک جذب می شد 33/0 میلی گرم در هر کیلوگرم خاک بود (6 کیلوگرم در هکتار ). از این مقدار یک کیلوگرم در هکتار از فسفر قابل تبادل با رزین (فسفر محلول ناپایدار ) تأمین شده ، و بقیه ( 5 کیلوگرم در هکتار ) از فسفر غیرقابل دسترس خاک ، فراهم می آمد. هنگامی که فسفر خاک اندک بود ، به ازاء هر 20 کبیلوگرم فسفری که به وسیلهء محصول بردشت می گردید ، فقط 1 کیلوگرم در هکتار از فسفر قابل تبادل با رزین کم می شد. بدین ترتیب مقدار خیلی زیاد ( 19 کیلوگرم در هکتار ) از فسفر غیرقابل دسترس وارد محلول خاک شده باشد.[11]
[1]- Intensive
[2]- Metabolism
[3]- Phosphirilization
[4]- Barrier energy of activation
[5]- Thermodynamics
[6]- Mass flow
[7]- Diffusion
Interception contact-[8]
[9] - Labile : مقدار فسفری که ظرف 24 ساعت از سطوح قابل تبادل فاز جامد از طریق تبادل با یونهای دیگر ، وارد محلول خاک می شود.
[10]- Nonlabile
[11] - وقوع چنین حالتی در خاکهای آهکی ایرام ، که طی سالیان دراز بیش از نیاز گیاه کود فسفاتی دریافت کرده اند نیز دور از انتظار نیست.
پاورپوینت اجرای فنداسیون پست های برق فشاری قوی
مقدمه
¢لازم است توضیحاتی کلی در مورد پست برق و کاربری آن ارائه دهیم؛ پست های برق وظیفه تنظیم ولتاژ برق و توزیع آن را برعهده دارند. اگر از دیدگاه ساختمانی بخواهیم پست های برق را تحلیل کنیم شامل فنداسیون های تجهیزات – کانال های کابل – ساختمان کنترل – ساختمان نگهبانی – ساختمان BCR و محوطه سازی و دیوارکشی می باشد. ¢در حدود سی سال پیش تکنولوژی احداث پست های برق در اختار کشوهایی مانند: آلمان، ایتالیا و سوئد بود که تولید تجهیزات را انحصاری در اختیار داشتند اما امروزه شرکت هایی بزرگ ایرانی مانند پارس سویچ و ایران ترانسفو با ساخت تمامی تجهیزات پست ایران را در زمینه صنعت انتقال و توزیع برق خود کفا کر ده اند.
ساختمان کنترل و BCR
ساختمان کنترل پست برق در ابعاد 400تا650 متر مربع زیر بنای (با توجه به وسعت پست) طراحی و احداث می شوند. پست های برق فشار قوی ایران در چهار گروه 132،230،400 و 63 کیلو وات طراحی می شوند و اخیرا پست مدرنتر از جمله پست GIS و مدولار و ... نیز می باشند. فضاهای داخلی ساختمان کنترل شامل سالن کنترل – سالن 20 کیلو وات یا AC-DC ، اتاق باطری ، اتاق PLC و اتاق های اداری – استراحت – انباری – آشپزخانه و سرویس می باشد سالن های کنترل - PLC و AC-DC یا 20 کیلو وات محل استقرار تابلوهای برق پست می باشند و در اطاق باتری تعداد باطری قوی جهت برق اضطراری وجود دارد. ¢فنداسیون ساختمان کنترل ترکیبی تکی و نواری می باشند و اسکلت آن اغلب فلزی وسوله اتاقهای BCR در محوله تجهیزات می باشد و در ابعاد آنها از 20متر مربع متفاوت است و تعدادی از تابلوها را در خود جای می دهد.
ساختمان نگهبانی:
ساختمان نگهبانی یا گارد هویس پست همانند نگهبانی سایر سازه های صنعتی می باشد در ورودی پست بوده و دارای سالن نگهبانی – اتاق استراحت – نماز خانه – آشپزخانه و سرویس می باشد و زیر بنای حدود 70 متر مربع می باشد و معماری آن به گونه ای است که به درب ورودی و محوطه ی اشراف کامل دارد و در بعضی از پست ها که به پست های اتوماسیون معروف هستند ساختمان نگهبانی وجود ندارد و در ساختمان کنترل آنها اپراتور نیز مشغول به کار نیست و کل سیستم از طریق شبکه دیسپا چینگ مرکزی توسط رایانه کنترل می شود.
سیلو کردن علوفه ونحوه مدیریت آن
سیلو:
سیلو کردن عملی است که به وسیله آن برخی از غذاهای دام در محلی محفوظ و حتی المقدور بدون هوا تحت تخمیر قرار گرفته و نگهداری می شود. این محل ها سیلو نامیده می شود. (سیلو کلمه ای است اسپانیائی و به معنی انبار و یا زیر زمین می باشد) و مواد سیلو شده را غذای تخمیر شده، غذای ترش و یا سیلو می نامند.
ارزش غذائی علوفه سیلو شده نسبتاً خوب و اتلاف غذائی آن نسبت به سایر روش های نگهداری کمتر و در نتیجه می توان بدینوسیله غذای آبدار و ارزان قیمتی در اختیار دام قرار داد.
مزایای نگهداری غذای دام به روش سیلو کردن:
1- وابسته نبودن به و هوا و تغییرات جوی. یعنی در هر شرایطی می توان علوفه را سیلو نمود.
2- مقدار اتلاف در روش سیلو کردن کمتر از روش خشک کردن است. اتلاف در روش سیلو 15 درصد و در خشک کردن بیش از 20 درصد می باشد.
3- از لحاظ ساعات کار، روش سیلو کردن کار کمتری می طلبد.
4-احتیاج به ماشین آلات در روش سیلو کردن کمتر است.
5-نگهداری آن بعد از سیلو کردن تا سال ها امکان پذیر است.
6- به ازاء یک پوند ماده خشک موجود در این علوفه ها، روش سیلو نمودن به فضای کمتری جا احتیاج دارد و یک متر مکعب سیلو حدود 3 برابر بیشتر از یک متر مکعب علوفه خشک دارای ماده خشک غذائی است.
7-امکان آتش سوزی در این روش وجود ندارد. در حالی که در روش خشک امکان آن زیاد است.
8-در این روش علوفه را می توان زودتر برداشت کرد.
9-علف های هرز و تخم آنها در روش سیلو کردن از بین می رود.
10-در این روش می توان در طول زمستان علوفه آبدار و شاداب در اختیار دام گذاشت.
11-علوفه سیلو شده اشتها آور بوده و تا حدودی دارای خاصیت نرم کنندگی دستگاه گوارش می باشد.
12-روش سیلو کردن بهترین روش نگهداری مواد فرعی کارخانجات است.
13-مزایای علوفه مرتع سیلو شده نسبت به روش چرای مستقیم:
الف)- این روش به حصار کشی احتیاج دارد.
ب)- یک سوم بیشتر از روش چرای مستقیم می توان علوفه برداشت کرد.
ج)- در روش سیلو کردن می توان علوفه را در بهترین موقع از رشد گیاه برداشت و سیلو نمود.
د)- کیفیت علوفه سیلو شده یکنواخت تر می باشد.
ه)- علوفه سیلو شده کمتر موجب نفخ می گردد.
ی)- می توان دام را در آغل با علوفه سیلو شده تغذیه نمود.
چه نوع گیاهانی را می توان سیلو نمود:
تقریباً همه گیاهان سبز را می توان سیلو نمود. ولی باید توجه داشت که چون خواص ظاهری، خواص شیمیائی و فیزیکی گیاهان متفاوت است، خاصیت تخمیر شدن آنها نیز متفاوت می باشد. بنابراین روش سیلو کردن برای تمام مواد یکسان نیست. مهم ترین گیاهانی را که می توان سیلو نمود، به قرار زیر می باشد:
1.گیاهانی که مخصوص تهیه سیلو کشت می شوند (علف های مختلف، ذرت، سیب زمینی، ذرت خوشه ای، چغندر علوفه ای، یونجه، شبدر، اسپرس و غیره).
2.مازاد گیاهان مزرعه (مازاد سیب زمینی خوراکی، برگ چغندر قند، ساقه و برگ ذرت دانه ای و غیره).
3. علف های سبز تازه که به علت شرایط جوی مانند باران و برف و یخبندان امکان خشک کردن آنها وجود ندارد (مازاد علف های مرتعی، یونجه، شبدر و غیره).
4.گیاهانی که بین دو کشت اصلی و یا به صورت تناوب در زمین کاشته می شوند (مخصوصاً بغولات و علف های مختلف که بعد از برداشت جو و گندم تا کشت مجدد پائیز کشت می شوند).
5. باقیمانده کلم ها و سبزی ها، برگ هویج و کاهو و غیره که دارای مواد غذائی زیاد بوده و به راحتی نیز سیلو می شوند.
تخمیر چیست:
اصول تخمیر: fermenation
همانطور که گفته شده برای سیلو کردن علوفه را به صورت تازه یا پژمرده برای تخمیر و ترش شدن در محلی به نام سیلو انبار می نماید. این محل باید حتی المقدور در مقابل ورود هوا و خروج گازها محافظت شده باشد. عمل تخمیر یا ترش شدن باعث پایداری علوفه و جلوگیری از فساد علوفه می شود.
ترش شدن یا خمیر طبیعی مواد سیلو شده به وسیله اعمال حیاتی موجودات ذره بینی که همراه علوفه داخل سیلو می شوند، انجام می گیرد که مهم ترین این موجودات باکتری های لاکتیک می باشند.
تخمیر مصنوعی یا ترش کردن مصنوعی علوفه با اضافه کردن اسیدهای معدنی یا آلی صورت می گیرد که در نتیجه این عمل PH محیط پائین آمده و اعمال موجودات ذره بینی داخل سیلو یا به کلی قطع می شود و یا از آنها به مقدار زیادی کاسته می شود.
محیط فاقد هوا و اسیدیته داخل سیلو مانع فعالیت موجودات ذره بینی دیگر که باعث فساد پروتئین ها و اسیدهای آمینه می گردند مانند با سیل های بوتیریک، کپک ها و قارچها و غیره می شوند.
از طرف دیگر اسیدی بودن محیط باعث کاهش عمل آنزیم های گیاهی (آنزیم های تنفسی و پروتئولیزها) می گردد. بنابراین برای تولید سیلوی خوب ومرغوب علاوه بر شرایط مربوط به نوع علوفه، قبلاً باید سه شرط مهم و اصلی زیر نیز رعایت شود:
دیفن باخیا
دیفن باخیا
فارسی اصیل: سمبرگ (اشاره به سمی بودن برگ آن)
فارسی رایج: دیفن باخیا
نام انگلیسی: عصای لالی، Dumb cane
نام علمی: Dieffen bachia amoena
شکل شماره 1: دیفن باخیا
چکیده:
نام این گیاه، از نام(جوزف دیفن باخ) (وفات، 1863 )، سر باغبان گیاهشناسی وین گرفته شده است. این گیاه که بومی آمریکای جنوبی و مرکزی است چندین نوع دارد و به دلیل داشتن برگهایی با طرحهای زیبا بسیار مورد توجه مردم جهان قرار گرفته است. گیاهی مقاوم است و به دلیل سادگی نگهداری در اکثر آپارتمان ها دیده می شود. (Anzaliflowers و خلیقی،1385)
مقدمه:
دیفن باخیا، گیاهی است با برگ های زیبا از خانواده آراسه ARACEAE که گاهی در صورت بالا بودن سن گیاه و مهیا بودن شرایط ، گلهای کوچکی که بیشتر شبیه گلهای آروم لی لی هستند، می دهد که البته خیلی کم دیده می شود (طول گل آن به 13 سانتیمتر می رسد ولی چندان مشخص نیست) برگها تقریبا بیضی کشیده با نوک تیز و در روی ساقه بطور مارپیچ بوجود می آیند. (Anzaliflowers)
دیفن باخیا به بیماری پوسیدگی ساقه حساس است، به طوری که در گلخانه های کرج، هزاران پایه از آنها در بهار سال 1360 مبتلا به بیماری پوسیدگی ساقه شدند. برای جلوگیری از این عارضه تهویه آنها با فاصله بیشتر گلدانها، دقت در آبیاری، به نحوی که شاخه و برگ گیاهان خیس نشوند، و محلول پاشی با زینب توصیه شده است.
ضدعفونی خاک و بسترهای کاشت و حتی گلدانها قبل از کشت و کار این محصول، مهم به نظر می رسد. ارقام مختلف دیفن باخیا که به دلیل شکل و رنگ و اندازه برگها از یکدیگر کاملا متمایزند، همگی مخصوص گلخانه های گرم و مرطوبند و زمانی که به آپارتمانها منتقل می شوند محیط کم نور و سایه آنجا را به خوبی تحمل می کنند.( حسنی زاده، 1379)
ارتفاع این گیاه به ۶۰ تا ۱۲۰ سانتی متر میرسد. طول برگ ها در گیاه بالغ ۵۰ تا ۶۰ و عرض آن حدود ۲۰ سانتی است.
ساقه های نرم و آبکی و برگهایی به رنگ سبز بالکه های سفید و زرد و رگبرگهای اصلی کاملا مشخص دارد که از دو طرف برگ دیده می شوند. برگها بسته به نوع گیاه ، پهن و درشت و یا نسبتا کوچکند. ساقه اصلی غالبا بدون انشعاب است، و برگهای انتهایی مداوم در حال فعالیت و رشد می باشند. در بیشتر رقم ها برگهای پایین به تدریج می ریزند و ساقه گیاه حالت لخت به خود می گیرد، که در این صورت گیاه زیبایی خود را از دست می دهد. طول برگ های شکننده این گیاه ممکن است تا 47 سانت نیز برسد و پهنای برگ ها نیز به نصف این مقدار افزایش می یابد. (حسنی زاده، 1379)
شکل شماره 2: دیفن باخیا در یک گلخانه
مکان:
این گیاه به مکانی با نور کافی و رطوبت بالا نیاز دارد. اما نباید مکان آن آفتابی باشد (معشی و نوریان اشرف،1378)
گونه ها:
1- Dieffen bachia bausei
گونه ای است مقاوم و فراوان که دارای برگهایی به رنگ زرد و سبز و به طول 25 سانتیمتر است. بر روی برگهای این گیاه تعداد زیادی نقطه های سبز رنگ و گاهی اوقات سفید رنگ دیده می شود. دور تا دور لبه این برگها را نواری باریک و سبز رنگ پوشانده است که با بالا رفتن سن گیاه رنگ آن تیره می شود.
2- Dieffen bachia macrophyllia
بر روی برگهای آن هیچ گونه طرحی دیده نمی شود. این گیاه دارای ساقه ای است سبز رنگ که برگ هایی به رنگ سبز تیره و چرمی مانند بر روی آن رشد می کنند. بهتر است اینگونه را در سایه نگه داشت.
3- Dieffen bachia maculata
موطن آن که Dieffen bachia picta نیز نامیده می شود، برزیل است. این گیاه دارای ساقه ای است محکم که طول آن گاهی اوقات به 1 متر نیز می رسد. برگ های کشیده ان دارای طرح هایی به رنگ سفید و زرد است. تاکنون واریته های متفاوتی از ای« گونه پرورش داده شده اند. معروفترین آنها عبارتند از: (Jenmannii)، (Magnifica) و (Julius roehrs). حتی کارشناسان نیز گاهی اوقات در تشخیص آنها دچار مشکل می شوند.
4- Dieffen bachia seguine
دارای برگ هایی است مسطح و کمی کمانی. این برگ ها راه راه اند و روی آنها نقاطی سفید رنگ دیده می شود. معروفترین واریته های آن عبارتند از: (Nobilis) و (Irrorata)(خلیقی،1385)
نیازها
نور:
کاشت، داشت و برداشت پیاز
به نام خدا
تاریخچه
پیاز یکی از سبزیهای مهم و مشهور دنیا است . این سبزی در بیشتر نقاط دنیا کشت می شود . پیاز گیاه بومی جنوب غربی آسیا و احتمالا مربوط به ناحیه ای بین فلسطین و هندوستان و یا منطقه شرق مدیترانه می باشد . بعضی ایران را موطن اصلی پیاز می دانند ، از زمانهای بسیار قدیم پیاز کشت می شده است و مردم به خصوصیات این سبزی پی برده اند .
تاریخچه استفاده از آن به عنوان غذا به زمانی می رسد که تاریخ نوشته شده است . کشور مصر به خاطر کاشت نوعی پیاز مشهور بوده است . کشت آن در این کشور با 5000 سال قبل از میلاد مسیح می رسد و در اهرام مصر پیاز کشف گردیده است . در نوشته رومیان و یونانیان مطالبی در مورد پیاز به چشم می خورد ، و نیز در کتاب مقدس مسیحیان از آن نام برده شده است . در قرآن کریم نیز به نام (بصل) از آن صحبت به میان آمده .
پیاز یکی از موادی بود که قوم بنی اسرائیل در موقع مهاجرت از مصر در بیابانهای عربستان خواهان آن بودند .
مشخصات گیاه شناسی
نام علمی پیاز Allium cepa است و از خانواده سوسنیها Liliacea است . پیاز با وجود اینکه دو یا چند ساله است در سبزی کاری به طور محصول یک ساله کاشته می شود . جنس Allium cepa دارای گونه های زیادی است ، که اغلب تولید غده پیاز کرده ، ولی گونه های وحشی در این جنس یافت می شود ، که به جای تولید بذر ، تولید پیازچه های کوچک در خوشه گل می کند ، که برای تکثیر از آن استفاده می شود .
گل
گل پیاز دارای سه پرچم و یک تخمدان 6 برچه ای می باشد . ساقه گل دهنده همانند توپ به نظر می رسد .
ساقه
پیاز دارای ساقه پهن نازک ، مدور ، سفید رنگ و زیر زمینی است . که از قسمت زیرین آن ریشه ها خارج می گردند . و نیز از قسمتهای فوقانی آن برگهای ضخیم تر ، متورم و فلس مانند ، که سفید یا قرمز رنگ بوده و کلروفیل خود را از دست داده اند و از مواد غذایی ذخیره شده اند خارج می گردد .
فهرست مطالب :
عنوان : صفحه :
تاریخچه ................................................................. 1
مشخصات گیاه شناسی ..................................................... 2
گل .................................................................... 2
ساقه .................................................................. 2
ریشه .................................................................. 3
تاثیر طول مدت روشنایی ................................................... 4
طبقه بندی پیازها ........................................................ 5
طبقه بندی بر اساس رنگ ................................................ 7
طبقه بندی بر اساس شکل ................................................. 7
نوع خاک و ساختمان خاک ................................................ 7
اسیدیته خاک ........................................................... 8
کود ................................................................... 10
تکثیر و کاشت ............................................................ 11
کشت مستقیم بذر در محل اصلی ............................................. 13
کشت مخلوط ............................................................. 14
جدول نتیجه آزمایشهای تمپسن وسمیت ...................................... 16
وجین وسله شکنی ......................................................... 17
آبیاری .................................................................. 18
تنک کردن ............................................................... 18
مبارزه با علفهای هرز مزارع پیاز ......................................... 19
جدول مبارزه شیمیایی با علف های هرز در مزارع پیاز........................ 20
خوابانیدن برگ پیاز ..................................................... 21
خشک کردن .............................................................. 23
انبار کردن پیاز در زمستان ................................................ 24
اهمیت غذایی ............................................................. 26
آفات .................................................................... 27
زیست شناسی ............................................................. 28
کنترل شیمیایی ........................................................... 28
کنترل بیولوژیک ......................................................... 29
طرز خسارت ............................................................. 29
بیماریهای پیاز ........................................................... 30
نشانه های بیماری ........................................................ 31
عامل بیماری ............................................................. 31
چرخه بیماری ............................................................ 32
مبارزه شیمیایی .......................................................... 33
پرورش میوه ی کیوی
مقدمه. 2
ترکیبات مختلف در مبوه کیوی( گرم در صد گرم) 3
گیاهشناسی کیوی: 3
شرایط آب وهوایی: 3
تاریخچه و اهمیت اقتصادی محصول کیوی.. 4
سابقه کشت کیوی در جهان. 4
سابقه کشت کیوی در ایران : 4
اهمیت اقتصادی باغات کیوی.. 5
وضعیت تولید محصول کیوی در ایران : 6
مناطق مستعد کشت در کشور : 6
پراکنش و سطح زیرکشت، تولید و عملکرد محصول کیوی : 6
سطح زیرکشت،میزان تولید وعملکرد محصول کیوی درسال زراعی1387. 7
سیمای کلی باغات کیوی.. 7
درجه بندی فنی باغات کیوی.. 7
پایه های درخت کیوی : 7
ارقام کیوی فروت موجود : 8
ارقام نر 8
ارقام ماده : 8
نظامهای بهرهبرداری رایج باغات میوه کیوی: 10
سطوح مکانیزاسیون باغات میوه کیوی: 10
وضعیت تغذیه باغات کیوی.. 10
میزان جذب سالیانه عناصر در یک باغ کیوی با تولید 25 تن درهکتار 11
آبیاری و روشهای مرسوم آن : 12
مقدار آب خالص مورد نیاز و نیاز خالص آب آبیاری(بدون احتساب راندمان ) در مناطق عمده کشت کیوی در ایران 12
آفات، بیماریها و علفهای هرز : 13
عمده ترین آفات و بیماریهای شایع درباغات کیوی ایران عبارتند از : 14
برداشت محصول کیوی : 14
مسائل بعد از برداشت.. 15
شستشو و ضدعفونی : 15
درجه بندی و بسته بندی.. 15
حمل ونقل میوه. 15
وضعیت نگهداری محصول کیوی.. 16
عواملی مؤثر در عمر انباری میوه کیوی در سردخانه: 16
شرایط مناسب نگهداری کیوی در سردخانه: 16
ضایعات بعد از برداشت میوه کیوی: 17
عواملی مؤثر در کاهش میزان ضایعات پس از برداشت کیوی: 17
فرآوری محصول کیوی فروت : 17
وضعیت صادرات میوه کیوی: 17
روند صادرات کیوی طی 20 سال. 18
تصاویر 18
مقدمه
این میوه بومی چین جنوبی است ولی اصلاح آن در کشور نیوزیلند صورت گرفته و به سایر نقاط جهان گسترش یافته است. در ایران نیز با مشاهده وضعیت نامطلوب بخشی از باغات مرکبات در شمال کشور که در بعضی سالها در اثر سرمای زمستانه از بین میروند و دارای عملکرد پائینی هستند، اقدام به انجام مطالعاتی برای یافتن جایگزینی مناسب برای این باغات شد که درنهایت درخت کیوی فروت برای این منظور انتخاب گردید. این میوه نسبت به مرکبات مقاومت بیشتری به سرما داشته و عملکرد آن بالاتربوده و شرایط اکولوژیکی شمال کشور بسیار مناسب کشت این محصول است. با همکاری FAO درسال 1357 چهار رقم ماده بنام هایوارد، برونو، مانتی و آبوت و دو رقم نر بنام توموری و ماتوا از کشورهای فرانسه و ایتالیا وارد و بعد از انجام تحقیقات لازم درسال 1367 اقدام به تکثیر وتوزیع بین باغداران گردید.
ورود و گسترش کشت این محصول و توجه بیش از حد باغداران برای تغییر کاربری اراضی جهت کشت آن وزارت کشاورزی وقت را به تامل واداشت، زیرا خطر تبدیل باغات مرکبات، شالیزارها و ... درشمال کشور به باغات کیوی فروت وجود داشت لذا وزارت کشاورزی از حمایت این محصول خودداری نموده و با توجه به هزینه بالای احداث یک هکتار باغ کیوی، توسعه کشت این محصول تا حدود زیادی محدود گردید بطوری که تنها باغداران متمول قادر به احداث باغ کیوی هستند.
در این باغات رقم هایواد بدلیل ویژگیهایی نظیر درشتی و یکنواختی میوه، بازار پسندی و خاصیت خوب انبارداری، نسبت به سایر ارقام مورد توجه بیشتری قرار گرفته و حدود 90% باغات را شامل میشود.
اکثر تولید کنندگان کیوی افرادی با سطح سواد و فرهنگ بالایی میباشند. لذا بتدریج اقدام به ایجاد چند تشکل با عضویت باغداران نمودهاند. ایجاد این تشکلها تاثیر بسزایی در روند تولید و صادرات این محصول داشته بطوری که با ایجاد کلاسهای آموزشی و ترویجی اطلاعات باغداران در این زمینه افزایش یافته و درنتیجه عملیات احداث، داشت، برداشت و بازاررسانی این محصول با کیفیت بالایی بانجام میرسد. درحال حاضر میزان ضایعات این میوه که ناشی از آفات و بیماریها، شرایط آب وهوایی، مدیریت نامناسب، ضعف سیستم حمل و نقل و سردخانه ها میباشـد، حدود 33-24 درصد است. حدود 90% از باغات از روش آبیاری تحت فشار( میکرو جت ) استفاده میکنند.
هرساله محصول تولیدی توسط شرکتهای تعاونی خریداری شده بعد از درجهبندی و بستهبندی به سردخانه منتقل میشود. بطور متوسط هرسال 10 هزار تن بطور رسمی و مقدار قابل توجهی نیز بطور غیر رسمی به کشورهای حوزه خلیج فارس و کشورهای آسیای میانه و اروپا صادر میشود. مصرف سرانه این محصول در کشور 5/0 کیلوگرم میباشد.
ترکیبات مختلف در مبوه کیوی( گرم در صد گرم)
آب | 5/82 | ویتامین C | 300-98 |
پرتئین | 2/1-11/0 | ویتامینA | 57/17-10 |
چربی | 9/0-07/0 | ویتامینE | 15/0 |
خاکستر | 74/0-45/0 | ویتامین B کمپلکس | 02/0-014/0 |
فیبر | 3/3-1/1 | ویتامین B2 | 05/0-01/0 |
کربوهیدراتها | 5/17 | نیاسین | 5/0-0 |
مواد محلول | 18-12 | ویتامینB6 | 015/0 |
گلوکز | 6-2 | کلسیم | 51-16 |
فروکتوز | 8-5/1 | منیزیم | 32-10 |
ساکارز | 2/0 | نیتروژن | 163-93 |
پکتین | 18/0-17/0 | فسفر | 67-23 |
تانن | 95/0-05/0 | پتاسیم | 576-85 |
اکتینیدین | 2/0 | آهن | 2/1-2/0 |
انرژی | 52/60 کالری | سدیم | 7/4-8/2 |
کلر | 65-39 | منگنز | 3/2-07/0 |
روی | 83/0-08/0 | مس | 16/0-06/0 |
بر | 2/0 |
|
|
گیاهشناسی کیوی:
نام علمی کیوی Actinidia deliciosa از خانوادهActinidiaceae میباشد. کیوی درختی است دو پایه دارای ریشههای نسبتاً ضخیم، گوشتی آبدار و سطحی (باید از شخم عمیق در اطراف تنه خودداری نمود)، برگها خزان کننده و قلبی شکل و متناوب، گلها اواخر بهار شکوفا میشوند. میوه از اوایل آبان ماه قابل برداشت است و وزن متوسط میوه در ایران70 گرم میباشد. این میوه حاوی انواع ویتامینهای A,B,C,E,PP و همچنین موادی مانند تانن، روی، فسفر، سدیم، پتاسیم و ترکیبات فیبری و ... میباش. هر 100 گرم آن 300 میلیگرم ویتامین C دارد که تقریباً 2 برابر میزان موجود در مرکبات است.
شرایط آب وهوایی:
کیوی از میوههای نیمهگرمسیری است که مقاومت آن به سرما بیش از مرکبات است و احتیاج به رطوبت و آب زیادی داشته و به دمای 10 درجه سانتیگراد زیر صفر مقاوم است. این درخت سالیانه 7000-5000 مترمکعب آب در هکتار نیاز دارد. رطوبت نسبی 75 % و 300 تا 400 ساعت دمای کمتر از 7 درجه سانتیگراد در فصل خواب جهت تولید میوه ضروری است. در مناطقی که دمای زمستان به کمتر از 12 درجه سانتیگراد زیر صفر برسد پرورش کیوی غیر ممکن است. رشد جوانهها از 8 درجه سانتیگراد بالای صفر شروع شده و این درخت تا 40 درجه سانتیگراد را در تابستان تحمل میکند. کیوی در خاکهای کاملاً سبک با قابلیت نفوذپذیری مناسب بخوبی رشــد میکند و به خاکهای شنی هوموسدار نیاز دارد. اسیدیته مناسب آن 5/6 –5/5 است. این درخت جزء گیاهان حساس و پرتوقع به عناصر خاک است و تغذیه آن باید بخوبی صورت گیرد. برای احداث باغ باید به نسبت 1 به 9 از پایه های نر و ماده استفاده نمود تا گرده افشانی بنحو احسن انجام گیرد. تکثیر آن از طریق قلمه و فاصله درختان در شمال ایران 5×4 متر در روش صلیبی است و معمولاً500 درخت در هکتار کاشته میشود.
تاریخچه و اهمیت اقتصادی محصول کیوی
کیوی فروت بومی چین بوده و مرکز اصلی آن Actinidia درسلسله جبال جنوب غربی چین است. مناطق انتشار جغرافیائی گونههای آن ازسیبری تا جنوب شرقی آسیا و از چین تا ژاپن میباشد. در طول قرن اخیر میوه مذکور به ژاپن، روسیه، اروپا، آمریکا و نیوزیلند راه یافته است ولی کشت و کار تجارتی آن بعد ازسالهای1960 توسعه یافته و اینک در سطح وسیعی در نیوزیلند، ژاپن، چین، روسیه، ایتالیا، فرانسه، بلژیک، آلمان، آفریقایجنوبی و استرالیا کشت میگردد. در ایران منطقه کشت کیوی منحصر به سواحل دریایخزر بوده و در سایر مناطق محدودیتهای اقلیمی و PH خاک تاکنون مانع از گسترش کشت آن شده است.
سابقه کشت کیوی در جهان
روبرت فورتون انگلیسی درسال 1847 در سفر مطالعاتی به کشور چین، کیوی فروت را به عنوان یک میوه خوراکی کشف کرد. در آغاز قرن بیستم(1906) مقداری بذر کیوی از چین به نیوزلند برده شده و توسط باغداری بنام آلکساندر آلیسون مورد کشت قرار گرفت. درختان کیوی حاصل از بذرهای مذکور درسال(1910) به بار نشستند و تمام ارقام کنونی کیوی در دنیا غیر از چین حاصل درختان مذکور است. باغداران نیوزیلندی پس از آنکه متوجه منافع اقتصادی آن شدند، اقدام به اصلاح روشهای باغداری و توسعه ارقام و کولیتواریهای آن شدند و درسال 1940 وقتی که تعداد زیادی از باغهای کیوی به محصول اقتصادی رسیدند، اهمیت کشت و کار آن بیشتر ظاهر گردید و از آن تاریخ تولید کیوی درنیوزلند بسرعت توسعه یافته است. دو نفراز کسانیکه در این زمینه بیش از همه کوشش کرده وبه موفقیتهای قابل توجهی دست یافتند بنامهای Hayward Wright, Bruno just میباشند که نسبت به پرورش و تکثیر دو واریته مهم کیوی که هم اکنون بیشترین سطح زیر کشت باغهای کیوی را تشکیل میدهند اقدام نمودند که با سم خود آنها هایوارد و برونو نامگذاری شده و شهرت جهانی یافتند. میوه کیوی حدوداً درسالهای 1847 به اروپا و سپس به آمریکا راه یافت که ابتدا جنبه زینتی داشته است.
سابقه کشت کیوی در ایران :
برای اولین بار درسال 1347 آقای مهندس ابراهیمی در یکی از ویلاهای درهپشته رامسر دو اصله نهال کیوی را مشاهده نموده و تحت نظر قرارداد، سال بعد درخت ماده کیوی به بار نشست و اولین نمونه میوه آن ظاهر گردید. در زمستان همان سال یعنی بهمن ماه 1350 سرمای سخت و برف سنگین مازندران را فراگرفت که خسارات زیادی به درختان مرکبات وارد کرد ولی هیچگونه لطمهای به دو اصله درخت کیوی وارد نیامد. مقاومت درختان مذکور در مقابل سرمای طولانی وغیر منتظره متخصصین و کارشناسان باغبانی وزارت کشاورزی را متوجه سازگار بودن میوه مذکور در منطقه مازندران نمود. کارشناسان FAO نیز درسال 1977 ( 1356 ه . ش ) طی گزارشی تحت عنوان طرح جامع تحقیقاتی باغبانی ایران توصیه نمودند که برای منطقه شمال ایران علاوه بر مرکبات بایستی محصول مناسب دیگری نیز در نظر گرفته شود تا درسالهائی که سرما به مرکبات صدمه میزند آن محصول بتواند تا حدودی جبران زیانهای وارده را بنماید و درهمان گزارش گیاه کیوی را برای این مقصود مناسب دانسته و ضمن معرفی ،لزوم انجام تحقیقات و بررسی در این زمینه را یاد آوری نمودند.
در سالهای 1356 و 1357 موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر با همکاری سازمان خوابار جهانی FAO نسبت به وارد کردن واریته های اقتصادی کیوی از فرانسه و ایتالیا اقدام کرد که در ایستگاه کشاورزی رامسر غرس گردید. این ارقام عبارتنـــد از پایه های ماده Haywad , Bruno, Abbott, Monty وهمچنین دو پایه نر Tomuti, Matua که منشاء و مبداء باغهای کیوی در ایران میباشند. از سال 1360 پرورش کیوی در سطح بزرگ در کشور آغاز گردید و توسعه کشت آن همچنان ادامه دارد. از سال 1363 تکثیر و توزیع نهال کیوی بین متقاضیان توسط بخش خصوصی آغاز شد و از سال 1366 بمنظور هماهنگی و افزایش کیفیت و کمیت میوه تولیدی تشکلهایی با عضویت باغداران کیوی تشکیل گردید. محصول کیوی بتدریج از سال 1367 وارد بازارهای داخلی شد.
پاورپوینت اجرای سازه های فولادی
سوابق تاریخی
- به نظر می رسدکه بشراولیه آهن را از طریق سنگهای آسمانی شناخته باشد
- تاریخ دقیق استفاده بشر از آهن معلوم نیست ولی قدمت آن به 5000سال می رسد.
- درگذشته استفاده حداکثرازآهن نشانه تمدن برتروتعیین کننده برنده جنگها بوده است.
- قدمت استفاده ازفولاد به دوتاسه هزارسال پیش می رسد که شمشیرهای فولادین می ساختند.
- اولین سازه قابل توجه آهنی پلی است ازچدن درانگلستان به دهانه 30متر (1779-1777).
- فولاددرمقیاس صنعتی اولین بارتوسط کوره بسمر(1885) ایجاد و به ثبت رسید.
- آهن 95% کل تولیدات فلزات دنیارا به خود اختصاص داده است
فصل مطالب
1- فولادهای ساختمانی (روش تهیه فولاد- شکل دادن به فولاد- کارسردوگرم برروی فولاد- انواع فولادها- محسنات ومعایب فولاد)
2- نصب سازه های فولادی (فن نصب – برنامه پیشرفت کار – عملیات کارگاهی – تجهیزات نصب – وسایل نصب – روشهای نصب پل – روش های نصب ساختمان)
3- جوشکاری (اصول وفرایند – وسایل جوشکاری – رویه جوشکاری – ترک در جوش – پیش گرمی – کنترل اعوجاج – کاربرد اقسام جوش)
4 – برشکاری
5 – ضوابط اجرائی (مشخصات فولادمصرفی – انحرافات مجاز- ضوابط ساخت قطعات – ضوابط نصب قطعات)